Giovanni Giacomo Grimaldi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 7:
W [[marcu]] [[1759]] już z powrotem jedynie jako senator Republiki był przy pacyfikacji Korsyki i przy oblężeniu miasta Furiani (1759), z których to wydarzeń sporządził w Genui relację.
Komisarz Generalny (''Commissario Generale'') Korsyki zapraszał już Grimaldiego kilkukrotnie na zrewoltowaną wyspę . Grimaldi był na niej od 1751 do 1754; a nastepnie od 1755 do 1756, znał więc wyspę jak własna kieszeń, gy przyszło mu odwiedzić ją po raz trzeci w 1759 jako ex-doża, w charakterze komisarza nadzwyczajnego (''Commissario Straordinario'') by spróbować wywalczyć miasto [[Furiani]] z rąk Korsykanów pod wodzą [[Pasquale Paoli]]ego (1725-1807). Okazało się jednak, ze Paoli wzniósł fortyfikacje w [[Nonza]] i w samym [[Furiani]], a ważne miasto [[Bastia]], ciagle w rękach rządu Republiki Genui, było zablokowane. Furiani musiało zostac koniecznie odzyskane, więc zgłoszono sie. o pomoc do Francuzów.
Już [[Pierwszy traktat w Compiègne]] ([[1756]]) przyznawał Genui francuskie wparcie i Francuzi wspierali militarnie Genueńczyków, lecz [[Armia Francji w XVIII wieku|francuskie wojska]] odpłynęła z Korsyki kwartale [[1759]] roku. Nie chronienie już przez Francuzów oddziały Republiki musiały przyjąć postawę defensywną wobec dużych sił korsykańskich, w tym celu należało oprzeć obronę na jakimś mieście - stad pomysł Grimaldiego, by odzyskać Furiani. By zwiększyć szanse szturmu Grimaldi zaciągnął jeszcze 3-4 tysiące Niemców i Szwajcarów. Atakiem w trzech kolumnach dowodził osobiście. Oblężenie i atak nie przyniosły jednak takich efektów jakich życzyły sobie władze Republiki, a to spowodowało koniec kariery Grimaldiego.
| |||