Mikroskop polaryzacyjny: Różnice pomiędzy wersjami

Działanie mikroskopu polaryzacyjnego jest oparte na zjawisku [[dwójłomność|dwójłomności]] substancji, w których występuje dalekozasięgowe uporządkowanie [[cząsteczka|cząsteczek]].Mikroskop ten posiada między [[okular]]em i źródłem światła dwa [[filtr polaryzacyjny|filtry polaryzacyjne]]. Jeden z nich jest nazywany [[polaryzator]]em i znajduje się między źródłem światła i analizowaną próbką, a drugi jest nazywany [[Analizator światła spolaryzowanego|analizatorem]] i znajduje się między próbką a [[tubus|tubusem]]em. Polaryzator i analizator przepuszczają tylko tę część światła, która ma ściśle określoną polaryzację. W trakcie obserwacji są one skręcone względem siebie o 90°° (są skrzyżowane), co powoduje, że jeśli próbka nie skręca płaszczyzny polaryzacji światła, to nie może ono przejść przez cały układ. Jeśli próbka jest [[aktywność optyczna|aktywna optycznie]], to wówczas przynajmniej część światła przechodzi przez analizator i dociera do oka obserwatora. Płaszczyznę polaryzacji analizatora można zmieniać uzyskując wygaszanie jednych obszarów i rozjaśnienie innych. Towarzyszą temu zazwyczaj efekty barwne, ze względu na różnice w [[Skręcalność właściwa|skręcalności właściwej]] substancji aktywnej optycznie, dla różnych długości światła. Możliwość regulacji analizatora umożliwia to uzyskanie ostrego i skontrastowanego obrazu badanej próbki.

* [http://gerdbreitenbach.de/crystal/crystal.html Wirtualny mikroskop polaryzacyjny]