Schräge Musik: Różnice pomiędzy wersjami

Załoga zaatakowanego przez myśliwiec z systemem Schräge Musik bombowca była zazwyczaj kompletnie zaskoczona, gdyż zdawała sobie sprawę z obecności myśliwca dopiero w momencie ataku. Po zorientowaniu się że niemieckie myśliwce nocne atakują od dołu przez analizę uszkodzeń samolotów które zdołały powrócić do bazy, Alianci podjeli serię przeciwdziałań, z początku mało skutecznych. Tak więc na niektórych bombowcach dodano okno obserwacyjne pozwalające na obserwację sektoru z którego atakowały niemieckie myśliwce, na innych dodano dolną wieżyczkę umożliwiającą jego ostrzał. Pod koniec 1943 wprowadzono modyfikację radaru H2S używanego do wytworzenia mapy radarowej terenu pod bombowcem. Modyfikacja ta, pod kryptonimem "Fishpond", była w stanie wykryć niemiecki myśliwiec przygotowujący się do ataku z użyciem Schräge Musik. Na wiosnę 1944 większość bombowców miało zainstalowany ten system, co obniżyło skuteczność niemieckich ataków. Fishpond nie był doskonałym przeciwśrodkiem gdyż na przykład powodował wiele fałszywych alarmów gdy wykrywał inne brytyjskie bombowce (choć te można było zwykle odróżnić od niemieckich myśliwców jeśli leciały równolegle i nie próbowały się zbliżyć). Ponadto radar H2S nie był zwykle włączony przez cały czas lotu, a zwykle tylko przy zbliżeniu się do celu, ponieważ Alianci zdawali sobie sprawę że niemieckie myśliwce miały urządzenia ("Naxos") które mogły naprowadzić je na jego emisje.