Konrad II (margrabia Łużyc): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Zobacz też: drobne redakcyjne |
m linki wewnętrzne |
||
Linia 1:
'''Konrad II''', niem. ''Konrad II von Landsberg'' (ur. przed [[1159]], zm. [[6 maja]] [[1210]]) – syn margrabiego [[Dedo V Wettyn|Dedona V]] z dynastii [[Wettynowie|Wettynów]].
Urodzony około [[1159]]. Po śmierci ojca w [[1190]] został [[graf (tytuł szlachecki)|margrabią]] [[Łużyce|Dolnych Łużyc]] (niem. ''Niederlausitz'', część [[Marchia Miśnieńska|Marchii Miśnieńskiej]]). Jeszcze przed tą datą poślubił [[Elżbieta Mieszkówna|Elżbietę]], córkę księcia polskiego [[Mieszko III Stary|Mieszka III Starego]], wdowę po księciu czeskim [[Sobiesław II Przemyślida|Sobiesławie II]]. Małżeństwo zostało zawarte celem umocnienia politycznych związków czesko-wettyńskich. Córką Konrada i Elżbiety była Matylda (zm. 1255), która w sierpniu [[1205]] roku została wydana za [[Albrecht II Askańczyk|Albrechta II]], margrabiego [[Brandenburgia|Brandenburgii]] z dynastii [[Askańczycy|askańskiej]].
W [[1209]] roku Konrad II w porozumieniu ze swym zięciem podjął próbę zajęcia [[Ziemia lubuska|ziemi lubuskiej]], która podlegała księciu wielkopolskiemu [[Władysław III Laskonogi|Władysławowi Laskonogiemu]]. Początkowo Konradowi udało się pokonać księcia Władysława i zająć [[Lubusz (miasto)|Lubusz]], gdzie wymordował wszystkich obrońców miasta. Zwycięstwo Konrada nie było jednak trwałe, ponieważ już po śmierci margrabiego (6 maja [[1210]]) ziemię lubuską zajęły wojska księcia śląskiego [[Henryk I Brodaty|Henryka Brodatego]], sojusznika Laskonogiego.
| |||