William Lindley: Różnice pomiędzy wersjami

'''William Lindley''' (ur. [[7 września]] [[1808]] w [[Londyn|Londynie]], zm. [[22 maja]] [[1900]] w [[London Borough of Lewisham|Blackheath]]) - brytyjski [[inżynier]]. Projektował i budował razem ze swoimi synami [[linia kolejowa|linie kolejowe]], [[kanalizacja|sieci kanalizacyjne]] i [[wodociąg|wodociągowe]] dla około 30 miast europejskich, między innymi w: [[Hamburg|Hamburgu]], [[Bazylea|Bazylei]] i [[Sankt Petersburg|Sankt Petersburgu]]. Jako młody inżynier współpracował z [[Isambard Kingdom Brunel]] i [[Francis Giles]]. W [[1833]] jako asystent Gilesa przybył do Hamburga, żeby zbudować linię kolejową Hamburg-Bergedorf, której uroczyste otwarcie zostało jednak z powodu wielkiego pożaru w Hamburgu w 1842 odłożone – zamiast ważnych gości pociągi transportowały uciekających przed ogniem mieszkańców. W tym czasie zapotrzebowanie wody głównie pokrywane było z kanałów i Łaby, gdzie jednocześnie były kierowane ścieki. W celu opanowania warunków sanitarnych, Lindley już w czasie pożaru otrzymał kontrakt na budowę wodociągów w Hamburgu; rozległe zniszczenia śródmieścia stwarzały możliwości niepojętej gruntownej odnowy wodociągów i kanalizacji.

Po odbudowie Hamburga budował Lindley w kolejnych latach systemy zaopatrzenia w wodę w kolejnych miastach niemieckich jak w Kolonii, Stralsundzie, Szczecinie, Lipsku i Düsseldorfie. Sukces projektów Lindleya jest widoczny na przykładzie w Frankfurtu nad Menem, w którym wskaźnik śmiertelności z powodu tyfusu spadł w latach od [[1868]] do [[1883]] z 80 do 10 na każde 100.000 mieszkańców. W [[1860]] utracił nadzór nad Hamburger Stadtwasserkunst i przeniósł się ze swoją rodziną, w tym z żoną Julia Heerlein i trzema synami William Heerlein Lindley (* 1853), Robert Searles Lindley (* 1854), Joseph Lindley (* 1859) i córką do Londynu. Stamtąd kontynuował swoją pracą, dla której były zapytania w całej Europie, między innymi w Sankt Petersburgu, Budapeszcie i Moskwie.