Suchar (hydrobiologia): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Przekierowanie do Suchar |
link |
||
Linia 1:
{{disambigR|typu jeziora|[[Suchary (pieczywo)|suchary]] - rodzaj pieczywa}}
'''Suchar''' zwyczajowa nazwa [[jezioro polihumusowe|jezior polihumusowych]] i/lub [[jezioro dystroficzne|dystroficznych]] występujących na Suwalszczyźnie. Nazwa pochodzi od określenia "suchy", tzn. pusty, bezrybny. Najbardziej znane są suchary położone na terenie [[Wigierski Park Narodowy|Wigierskiego Parku Narodowego]]. Spośród 17. tam występujących największym jest [[Suchar Wielki]] (8,9 ha wg M. Waśkiel; 11 ha wg S. Maciejewski), a najgłębszym - [[Wądołek]] (15m).
Suchary są zwykle niewielkimi, izolowanymi i bezodpływowymi [[jezioro|jeziorkami]], z lustrem wody przypominającym owal lub koło. Powstały podczas ostatniego zlodowacenia w miejscach wytopienia tzw. martwych brył lodu.
Charakterystyczny dla sucharów jest otaczający je zespół roślinności torfowiskowej budujący tzw. [[pło|mszar torfowowcowy]] (spleja). Głównym komponentem jego budowy jest mech torfowiec, który ma zdolność magazynowania wody. Narastanie mszaru postępuje od lądu w kierunku środka jeziora. Rośnie tu również, nawet dość licznie [[wełnianka pochwowata]], [[modrzewnica]], [[żurawina]] i [[rosiczka okrągłolistna]]. Sporadycznie pojawia się tu skarłowaciała [[brzoza]] i [[sosna]]. W wyniku naturalnej sukcesji, jeziora dystroficzne przekształcają się w [[torfowisko|torfowiska]]. Najwyżej rośnie wysokopienny bór.
Charakterystyczny ciemnobrunatny kolor wody sucharów spowodowany jest wysoką [[koncentracja|koncentracją]] [[kwasy humusowe|kwasów humusowych]], powstających z rozkładu substancji organicznych ([[Igliwie|igliwia]], [[gałąź|gałązek]], [[liść|liści]]) spłukiwanych do zbiornika z otaczających lasów. Dopływ substancji humusowych (przy braku odpływu) powoduje dodatkowo naturalne [[zakwaszanie wód]] oraz wiązanie rozpuszczonych w niej związków mineralnych. W sucharach mamy więc do czynienia z bardzo niskim [[pH]], niską koncentracją wapnia oraz substancji mineralnych dostępnych dla roślin.
Inną cechą wyróżniającą ten typ jezior jest bardzo silna [[Stratyfikacja termiczna wody w jeziorze|stratyfikacja termiczna]] wód, wynikająca z osłonięcia ich powierzchni przed działaniem [[wiatr|wiatrów]] przez wysoko położone brzegi i otaczający bór. Różnice temperatury wody w układzie pionowym mogą wynosić latem nawet 5 - 6 stopni [[Celsjusz|Celsjusza]] na jeden metr głębokości. Mała przejrzystość wody ogranicza występowanie zespołów roślinnych do głębokości około 2m. Bardzo niska zawartość wapnia uniemożliwia bytowanie mięczaków, dla których wapń jest niezbędny do budowy muszli. W najbardziej zakwaszonych sucharach w ogóle nie ma ryb, w tych mniej dystroficznych można spotkać jeden lub dwa gatunki.
===Bibliografia===
*{{cytuj książkę |nazwisko=Waśkiel |imię=Marek |autor link=Waśkiel Marek |tytuł=Wigierski Park Narodowy Praktyczny przewodnik|wydawca=MULTICO Oficyna Wydawnicza Sp. z o.o. |miejsce=Warszawa |rok=2008 |id= |isbn=978-83-7073-567-8}}
*{{Cytuj książkę | nazwisko=Ambrosiewicz | imię=Maciej | nazwisko2=Malinowska | imię2=Wiesława | nazwisko3=Osewski | imię3=Michał | nazwisko4=Wesołowska | imię4=Lubosza | nazwisko5=Zaborowski | imię5=Zdzisław | tytuł=Ścieżka edukacyjna "Jeziora" - przewodnik| rok=2001 | wydawca=Wigierski Park Narodowy | miejsce=Krzywe | isbn=83-88344-24-2}}
===Zobacz też===
* [[torfianka]]
* [[jezioro polihumusowe]]
* [[jezioro humotroficzne]]
[[Kategoria:Typologia jezior]]
[[Kategoria:Hydrobiologia]]
[[Kategoria:Jeziora Pojezierza Litewskiego|Suchary]]
[[Kategoria:Suwalszczyzna]]
| |||