Płyn idealny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Drobne uzupełnienie + usunięcie nieścisłości merytorycznej wprowadzonej przez niezbyt kompetentnego 'poprawiacza' wersji pierwotnej |
Anulowanie wersji nr 13108634 autora 149.156.17.142 http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3958498 |
||
Linia 1:
'''Płyn idealny''' (płyn doskonały) (ang. ''ideal fluid'') – płyn [[
== Własności ==
Linia 6 ⟶ 5:
Płyn idealny nie przykleja się do opływanych sztywnych ścianek, lecz może ślizgać się po nich w sposób doskonały, tj. bez tarcia międzyfazowego. W płynie idealnym jedynie składowa wektora prędkości normalna (tj. prostopadła) do ścianki jest równa zeru, natomiast składowa styczna jest na ogół różna od zera.
== Przepływ potencjalny ==
Linia 24 ⟶ 20:
Analiza przepływu polega wówczas na wyznaczeniu potencjału prędkości, gdyż wektor prędkości może być wtedy łatwo określony korzystając z podanych wyżej formuł.
== Zakres stosowalności modelu płynu idealnego ==
Należy być świadomym, że praktycznie w każdym płynie występuje tarcie wewnętrzne podczas jego ruchu. Płyn idealny jest zatem abstrakcją umysłową stworzoną dla uproszczenia sposobu opisu przepływów płynów. W przypadku zagadnień, w których dyssypacja energii na skutek tarcia wewnętrznego jest pomijalnie mała w porównaniu z innymi efektami hydrodynamicznymi lub termodynamicznymi, można z powodzeniem stosować model płynu idealnego do opisu ruchu płynu rzeczywistego.
Model płynu idealnego stosuje się często do gazów, których lepkość jest niewielka, a w związku z tym efekty dyssypacyjne mogą być pominięte przy analizie przepływu. W przypadku przepływów z dużymi prędkościami (zwłaszcza porównywalnymi z prędkością dźwięku) efekty termodynamiczne oraz związane ze ściśliwością występujące w gazie zdecydowanie przeważają nad efektami związanymi z tarciem wewnętrznym. Dlatego też w [[aerodynamika|aerodynamice wysokich prędkości]] model płynu idealnego stosowany jest powszechnie. ▼
▲Model płynu idealnego stosuje się często do gazów, których lepkość jest niewielka, a w związku z tym efekty dyssypacyjne mogą być pominięte przy analizie przepływu. W przypadku przepływów z dużymi prędkościami (zwłaszcza porównywalnymi z prędkością dźwięku) efekty termodynamiczne
Wiele cech płynu idealnego wykazują [[nadciekłość|ciecze nadciekłe]]. Całkowity brak lepkości jest tu wynikiem efektów kwantowych ujawniających się w temperaturach bliskich absolutnego zera.
|