'''Ładunek (amunicja)''' - inaczej patron (od niem. Patrone) - historycznie [[nabój]] - przodekpierwowzór współczesnego [[nabój zespolony|naboju zespolonego]]. Zawinięta w papier porcja [[proch|czarnego prochu]] do oddania pojedynczego strzału wraz [[pocisk]]iem w postaci kuli [[ołów|ołowianej]], ułatwiająca ładowanie [[broń odprzodowa|broni odprzodowej]], zwykle przechowywana w [[ładownica|ładownicy]]. W Polsce wprowadzenie patronów w wojskuładunków przypisuje się królowi [[Stefan Batory|Stefanowi Batoremu]] w ramach reform armiiwojska ([[piechota wybraniecka]]). Zastąpił używanie [[prochownica|prochownic]], zwłaszcza w wojsku, eliminując stosowanie [[przybitka|przybitki]] i [[flejtuch]]a, (zmięty papier stanowił przybitkę) i [[flejtuch]]a, ułatwiając ładowanie i tym samym zwiększając szybkostrzelność, choć wymagał kosztownego (wówczas) [[papier]]u ([[papier czerpany]]). Rozpowszechniony w końcu XVII i XVIII w. w wojsku. Stosowany do II poł. XIX w. do momentu wprowadzenia broni odtylcowej (np. [[karabin Dreyse M1849|karabinu DreysegoDreyse wz. 1849]], [[karabin Sharps|karabin Sharps M1948]], [[karabin kammerlader|karabin norweski M1842]]) z nabojem zespolonym, w łusce metalowej.
