Ilja Muromiec (postać): Różnice pomiędzy wersjami

'''Ilja Muromiec''' ([[Język rosyjski|rus.]] Илья Муромец) - jeden z [[Rosja|rosyjskich]] bohaterów. Jego imię jest sławione w wielu rosyjskich [[Bylina (literatura)|"bylinach"]] (ludowych poematach). Pospołu z Dobrynią Nikityczem i Aloszą Popowiczem uważany jest za jednego z najważniejszych rosyjskich bohaterów, odpowiedników europejskiego [[rycerstwo|rycerstwa]].

Według legend Ilja, syn chłopa, urodził się we wsi Karachowo, nieopodal Muromia. W latach młodzieńczych przebył poważną chorobę i nie mógł chodzić aż do 33 roku życia, kiedy to został cudownie uzdrowiony przez dwóch pielgrzymów. Następnie otrzymał nadludzką siłę od umierającego rycerza, Swiatogora, po czym Ilja wyruszył wyswobodzić [[Kijów]] i służyć tamtejszemu księciu, Włodzimierzowi. Po drodze w pojedynkę udało mu się obronić miasto Czernigow przed tatarską inwazją, w następstwie czego lokalny władca zaoferował mu tytuł szlachecki, jednakowoż Ilja nie zdecydował się na pozostanie w gościnnym grodzie. Dalej w Lesie Briańskim zabił zamieszkującego las potwora Sołowieja-Razbojnika, który dysponował umiejętnością mordowania podróżników przy pomocy swojego gwizdu.

W Kijowie Ilja został czołowym bohaterem księcia Włodzimierza i obronił Ruś przed licznymi atakami przypuszczanymi przez plemiona stepowe, m.in. Kalina, legendarnego cara [[Złota Orda|Złotej Ordy]]. Hojny i prostolinijny, ale zarazem nieobliczalny, Ilja pewnego razu dokonał spustoszeń i zniszczył wszystkie strzeliste wieże kijowskich kościołów w ramach rewanżu za to, że książeksiążę Włodzimierz nie zaprosił go na ucztę. Wkrótce zresztą został obłaskawiony, gdy książeksiążę kazał po niego posłać.

Chociaż szczątki Ilji Muromca są rzekomo przechowywane w kijowskiej [[Ławra Pieczerska|Ławrze Pieczerskiej]], to bohater stanowi raczej konglomerat licznych, prawdziwych i fikcyjnych, bohaterów wywodzących się z diametralnie różnych epok. Z tego względu Ilia rzekomo służył księciu kijowskiemu [[Włodzimierz I Wielki|Włodzimierzowi]], panującemu w latach 980-1015, zmagał się z [[Batu-chan|Batu-Chanem]] (około 1205-1255), założycielem [[Złota Orda|Złotej Ordy]], jak również ocalił Konstantyna "Boga-kochającego Boga", cesarza [[Konstantynopol|Konstantynopola]], przed potworem (było wielu cesarzy bizantyjskich o imieniu Konstantyn, jednak żaden z nich nie żył ani w czasach księcia Włodzimierza, ani za Batu-Chana, a do przydomka "kochający Boga-kochający" najlepiej pasuje [[Konstantyn XI]], 1405-1453).