Olaf III Pokojowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
'''Olaf III Pokojowy''', zwany również '''Spokojnym''' lub '''Cichym''', ([[język norweski|norw.]] ''Olav Haraldsson, Olav Kyrre'') (ur. ok. [[1050]], zm. [[22 września]] [[1093]]) - [[władcy Norwegii|król Norwegii]] w latach [[1066]]-[[1093]] (do [[1069]] wspólnie z [[Magnus II Haraldsson|Magnusem II]]), pochodzący z dynastii [[Ynglingowie|Yngling]].
Urodzony ok. 1050 r., pozamałżeński syn króla [[Norwegia|Norwegii]] [[Harald III Surowy|Haralda III Hardrady]], jego matką była jedna z nałożnic króla Haralda, Thora Thorbergsdotter. Jego rodzonym bratem był król
Olaf wspólnie ze swym ojcem, królem Haraldem III i bratem Magnusem wziął udział w wyprawie na Anglię w [[1066]] r., która miała się zakończyć podbiciem Anglii przez Haralda III, który zgłosił pretensje do [[władcy Anglii|tronu angielskiego]] po śmierci króla [[Edward Wyznawca|Edwarda Wyznawcy]] z dynastii anglosaskiej. Jednak w [[bitwa pod Stamford Bridge|bitwie pod Stamford Bridge]] ([[25 września]] [[1066]]) norwescy [[wikingowie]] ponieśli klęskę w walce [[Harold II|Haroldem II]], podczas bitwy zginął ojciec Olafa. Po bitwie obie strony zawarły pokój, gdyż Anglii groziła kolejna inwazja, tym razem ze strony [[Wilhelm Zdobywca|Wilhelma]] [[książęta Normandii|księcia Normandii]]. Bracia Olaf i Magnus odpłynęli do Norwegii zabierając ze sobą resztki wojska, jakie uratowały się z pogromu pod Stamford Bridge.
| |||