Wielka improwizacja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
link poprawiony na precyzyjniejszy |
||
Linia 1:
'''Wielka improwizacja''' – [[monolog]] Konrada w III części [[dramat]]u ''[[Dziady (dramat)|Dziady]]'' [[Adam Mickiewicz|Adama Mickiewicza]].
Ukazuje kryzys [[romantyzm|romantycznej]] koncepcji [[liryka|poezji]]. Stanowi kwintesencję poety-wieszcza i poezji romantycznej. Ukazuje sprzeczność: bohater chce się zbratać z narodem, lecz jednocześnie czuje nad nim wyższość. Jego cechy to "arystokratyzm ducha", samotność, niezrozumienie, poczucie misji. Zawarty jest tu wątek [[mesjanizm polski|mesjanistyczny]] i [[Prometeizm|prometejski]].
Konrad porównuje się z [[Bóg|Bogiem]]. Zdolność tworzenia uważa za przesłankę by się z Nim zmierzyć. To doprowadza go do [[bluźnierstwo|bluźnierstwa]] i pychy zakończonej klęską.
|