Birger I Magnusson: Różnice pomiędzy wersjami

Przeciwko Birgerowi stanęli z kolei jego młodsi bracia, książęta Eryk i Waldemar, w następstwie czego król w [[1304]] wygnał obu do [[Norwegia|Norwegii]], gdzie wnet otrzymali dla swych roszczeń poparcie tamtejszego władcy [[Haakon V Długonogi|Haakona V Długonogiego]]. Po dwóch latach bracia wrócili z wygnania i spiskujączaczęli doprowadzilispiskować doprzeciwko śmierci ThorgilsaThorgilsowi KnutssonaKnutssonowi, który będąc zwolennikiem silnej władzy zwierzchniej mediował między Birgerem a jego braćmi. SpowodowałoW toefekecie oskarżeniedziałań Thorgilsakrólewiczów zekról stronyBirger królaoskarżył BirgeraThorgilsa o zdradę, następnie doprowadził do skazanie go na śmierć i ścięcieścięcia (1306). Pozbywszy się groźnego przeciwnika Eryk i Waldemar znów stanęli do otwartego buntu i uwięzili króla, który dzięki pomocy swego szwagra króla [[Dania|Danii]] [[Eryk Menved|Eryka VI Menveda]], został uwolniony. Po powrocie z niewoli Birger na powrót przejął królewskie obowiązki, ale musiał ulec żądaniom swoich braci, którzy wciąż byli popierani przez króla Norwegii Haakona V. W [[1310]] doszło między Birgerem a Erykiem i Waldemarem do ugody, na podstawie której król wydzielił braciom osobne dzielnice, w których władali niczym [[księstwo udzielne|udzielni książęta]].