Zjawiska Kerra: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 7:
Elektrooptyczne zjawisko Kerra to pojawianie się [[dwójłomność|dwójłomności]] w ośrodku izotropowym pod wpływem przyłożonego [[pole elektryczne|pola elektrycznego]]. Powstaje ono w wyniku układania się polarnych cząsteczek ośrodka w kierunku zewnętrznego pola elektrycznego, dzięki czemu ośrodek zyskuje dwójłomność. Po wyłączeniu pola materiał traci dwójłomność. Ustawieniu cząsteczek przeciwdziałają ich ruchy termiczne, dlatego współczynnik Kerra maleje przy wzroście temperatury.
[[Image:Polar Kerr effect (MOKE).png|thumb|right]]
Aby zaobserwować zjawisko Kerra można przyłożyć [[pole elektryczne]] prostopadle do propagującego się promienia [[światło|światła]] spolaryzowanego liniowo pod kątem 45° do pola elektrycznego. Na wyjściu komórki światło spolaryzowane jest eliptycznie zależnie od drogi światła w ośrodku, natężenia pola elektrycznego i rodzaju substancji. Tak zbudowany przyrząd nazywany jest [[Komórka Kerra|komórką Kerra]].▼
▲Aby zaobserwować zjawisko Kerra można przyłożyć [[pole elektryczne]] prostopadle do propagującego się promienia [[światło|światła]] spolaryzowanego liniowo pod kątem 45° do pola elektrycznego. Na wyjściu komórki światło spolaryzowane jest eliptycznie zależnie od drogi światła w ośrodku, [[natężenie pola elektryczneo|natężenia pola elektrycznego]] i rodzaju substancji. Tak zbudowany przyrząd nazywany jest [[Komórka Kerra|komórką Kerra]].
W zjawisku tym różnica współczynników załamania dla kierunku zwyczajnego i nadzwyczajnego określona jest wzorem:
| |||