Fat Joe: Różnice pomiędzy wersjami

|zdjęcie = Fat Joe in Portugal.jpg

|opis_zdjęcia = Fat Joe na koncercie w [[Portugalia|Portugalii]] [[29 lipca]] [[2006]] roku.

|imię_nazwisko = Joseph Antonio Buco Cartagena

|pseudonim = Boogie Down Bronxster, Bronx Terra, Coca, Cook Crack<br>Joey<br>, Crack<br>Joey, theThe Don<br>The, Don<br>Bronx Terra<br>Cartagena, Fat Joe, Fat Joe da Gangsta<br>Boogie, DownJoey Crack, Joey the Bronxster<br>Coca<br>Don, Cartegena<br>Krills Mania

|data_urodzenia = [[19 sierpnia]] [[1970]](37 lat)

|miejsce_urodzenia = {{flagapaństwo|USA}} ([[Nowy JorkBronx]]<br> w [[BronxNowy Jork|Nowym Jorku]])

|gatunek = [[Hip-hopgangsta rap]]

|zawód = [[Muzykraper]]

|aktywność = [[1991 –w obecniemuzyce|1991]] - teraz

|wytwórnia = [[Terror Squad Entertainment(wytwórnia płytowa)|Terror Squad]], [[Imperial Records|Imperial]]

|zespół = [[Diggin' in the Crates Crew]], '''[[Terror Squad]]'''

Urodzony w 1970 na nowojorskim Bronksie, Joseph Antonio Cartagena znany również jako Fat Joe, to niewątpliwie jedna z najbardziej zasłużonych postaci rapu. Swoją karierę rozpoczynał na swoim rodzimym południowym Bronksie. Długi czas, młody jeszcze Joe marzył o solowej karierze. Jego marzenia już wkrótce mogły ulec spełnieniu, gdyż w pierwszej połowie podpisał kontrakt na debiutancki long-play z Relativity Label.

Na wspomniany album jednak trzeba było poczekać aż trzy lata. W roku 93' w efekcie długoterminowych starań oraz pracy nad materiałem wychodzi pierwszy krążek zatytułowany "Represent". Wydawnictwo zostało poprzedzone singlem "Flow Joe", który odniósł naprawdę wielki sukces, czego potwierdzeniem jest zwycięstwo w kategorii "Hot Rap Singles" prestiżowego magazynu Billboard. Sam krążek to 14 świeżych utworów. Grono producentów dość wąskie, naNa bicie możemy usłyszeć postacitakie postacie jak: Showbiz, Lord Finesse, Rob Swift, czy sam [[Diamond D, wszyscy wymienieni wnieśli naprawdę sporo do spójność, oraz świetnego klimatu albumu]].

Jealous One's Envy - rok [[1995, to naprawdę wielkie osiągnięcie artysty. Klasyk, który spokojnie może się równać ze znanymi i podziwianymi rzeczami wychodzącymi podczas złotej ery]]. Do grona producentów dołącza sama legenda - [[DJ Premier]], [[L.E.S.]] oraz [[Domingo]]. W skład płyty wchodzi 15 utworów, gdzie obok Joe Cracka gościnnie głosu użyczają: Reakwon[[Raekwon]], oraz [[KRS -One]]. Warto również wspomnieć że wW między czasie Joe również udzielał się na mikrofonie u artystów takich jak: Diamond D czy sława lat 90. - [[LL Cool J]].

Po wielu zawieruchach na podłożu finansowym, Fat Joe ostatecznie zmienia swoją wytwórnię z dotychczasowego Relativity na nie mniej rozwinięte Atlantic Records. Zmiana ta na szczęście nie wpłynęła negatywnie na dalszą twórczość Cartageny i tak oto wW roku [[1998]] wychodzi mój osobiście ulubiony krążek zatytułowany "Don Cartagena". 15-ścieżkowe wydawnictwo (w przeciwieństwie do starszych krążków) zawiera naprawdę pokaźną grupę producentów. Na album bity przygotowali między innymi: [[L.E.S.]], [[Mack 10]], [[Marley Marl]], [[Psycho Les]], [[DJ Premier]]. Omawiając dzieło z 1998 roku, warto również dodać że poza pracami nad swoim solowym albumem, Fat Joe zajmował się także albumem swojego przyjaciela [[Big PunisheraPun]]ishera, na która poza zwrotkami do dwóch kawałków dołożył bit, który stanowił podkład 10. ścieżki Big PunishmentuPuna, mianowicie -"Twinz (Deep Cover 98)".

Po ogromnych sukcesach trzech pierwszych płyt, życie Joe Cracka stało się przysłowiowo szersze. Niestety "pimpowy" styl życia wpłynął negatywnie na twórczość artysty. Bardzo łatwo można tego doświadczyć słuchając pochodzącejPochodząca z [[2001]] roku płytypłyta, zatytułowanejzatytułowana Jealous Ones Still Envy (J.O.S.E.). to 18-ścieżkowe wydawnictwo, w większości wyprodukowane przez: [[Irv GottiegoGotti]]ego, Rocwildera[[Rockwilder]]a, [[Bink Doga]]a, Buckwilda[[Buckwild]]a, oraz [[The Alchemist]]a zawiera również gościnne zwrotki dość mocno kojarzących się z mainstreamem wykonawców jak: [[Ludacris]], [[Petey Pablo]], [[M.O.P.]], [[R. Kelly,]] andi [[Remy. Pomimo iż wydawnictwo było osadzone już w nieco innym stylu aniżeli wcześniejsze albumy a spora część fanów odwróciła się do Joe plecami, to sam singel "We Thugin" odniósł bardzo duży sukces, zarówno pod względem komercyjnym, jak i jakościowymMa]].

Śmiało można powiedzieć, że na własnych uszach przez te kilkanaście lat kariery Joego Cracka mogliśmyZaznaczył się przekonywać o jego niebagatelnym progresie. Bardzo wyraźnie zaznaczył się chociażby na kolejnym wydawnictwie zatytułowanym "Loyalty". O ile w przeciągu tych 8 lat teksty zawsze obfitowały w ciekawe odniesienia, mocne wersy, oraz sporą ilość bragga tak właściwie dopiero od "Loyalty" wydanej w 2002 styl i flow Joe nabrał specyficznej i zresztą bardzo pasującej do treści barwy. Jak na większości solowych krążków tego artysty, tak i tym razem na bicie można usłyszeć Buckwilda[[Buckwild]]a, [[Ron Brownz|Rona Brownza]], Armageddon, jednak największą część muzyki wyprodukował duet Cool & Dre. W pewnym stopniu wpłynęło to na klimat krążka. Charakterystyczne dla przywołanych producentów brzmienie zwróciło stylowo album w inną stronę, aniżeli dotychczasowe osiągnięcia. Jednak opisane wydawnictwo dalej trzyma wysoki poziom choć już bez "tego czegoś" co charakteryzowało jego wcześniejsze nagrania.

Jak dotychczas finał kariery Josepha Cartageny: rok [[2005]] - Atlantic Records - All Oror Nothing LP. Dość mocno nasycony mainstreamem album. Pośród 16 ścieżek z rapem, obok wielkiej postaci Fat Joe'a usłyszymybyli Nellegoteż [[Nelly]], [[R. KellegoKelly]], Eminema[[Eminem]]a, [[Mase]] a nawet samąi [[Jennifer Lopez (!)]], która dograła wokale do zamykającego krążek utworu "[[Hold You Down]]". Podobnie jak na ostatnim wydawnictwie, stronę muzyczną zdominowali Cool & Dre, którzy wyprodukowali między innymi 'sensacyjny' diss w stronę [[50 Centa.Cent]]a "MaMy Fo-Fo" (oryginalnie Fuck 50) było miażdżącym posunięciem ze strony Fat Joe. "Fifty, meet Fifty, he's the fakest you ever seen / Curtis, Curtis Jackson, how come you can never ever be seen" - chyba kto choć raz słyszał refren lub zwrotke z tego utworu, potrafi sobie uświadomić na ile jeszcze stać Grubego Joe, który solowo już po raz piąty pojawił się na amerykańskim rynku muzycznym.

Oczywiście nie można zapominać o składachSkłady, które reprezentował Fat'. ByłyJoe to początkowo [[D.I.T.C.]] (w skrocie Diggin Inin Thethe Crates Crew) - wraz z raperami jak: AG, Big L, Buckwild, Diamond D, Fat Joe, Lord Finesse, Milano , O.C. Showbiz oraz znany Terror Squad (wraz z Armageddonem, Big Punisherem, Cuban Link, Prospect, Remy Martin, Tony Sunshine,). TS mają na koncie dwa Long Playe: pierwszy, z roku 99 zatytułowany po prostu "The Album" oraz drugi "True Story", wydany stosunkowo niedawno w roku 2005[[2004]].

Wszechstronność artysty znakomicie podkreśla ilość gościnnych zwrotek, które udzielał naNa przełomie lat [[1992 - 2006. Przez ten czas]] znalazł się na krążkach wykonawców znanych jako: [[Diamond D]], [[Bas Blasta]], [[KRS One-ONE]], [[LL CooLCool J]], [[DJ Honda]], [[Big PunisherPun]]isher, [[Cypress Hill]], [[Big L]], The Game, [[Lil JohnJon]], [[Lord Finesse]], Gangstarr[[Gang Starr]], [[PMD]], [[Ja Rule]], [[X-Ecutioners]] a także [[Run DMC-D.M.C.]].

Na przełomie marca i kwietnia Fat Joe odwiedził Polskę. Stało się to głównie za sprawą telewizyjnego programu "Pimp[[Odpicuj Mymi Ridebrykę]]", który reprezentuje wraz z Xzibitem[[Xzibit]]em i [[Lil' JohnemJon]]em. Efekty pracy sztabu mechaników Fat Joe nad pochodzącym z Polski Trabantem, będzie[[trabant]]em można podziwiaćbyło już 18 września podczas programuzobaczyć naw MTVprogramie.

| '''''[[All Oror Nothing]]'''''

| '''''[[The Elephant Inin Thethe Room]]'''''