Sakrament święceń: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Kościół katolicki ==

Święcenia mają trzy stopnie: [[diakonat]], właściwy [[prezbiter]]at i święcenia [[biskup]]ie (prawosławni przyjmują także stopnie lektora i subdiakona, a katolicy wschodni i niektórzy tradycyjni subdiakona). Potocznie ze święceniami kapłańskimi utożsamia się drugi stopień (wyświęconych nazywa się zwyczajowo księżmi, mimo, że formalnie są [[prezbiter]]ami), natomiast biskupstwo określa się jako pełnię sakramentu kapłaństwa. Współcześnie [[kleryk|klerycy]] przyjmują święcenia diakonatu na co najmniej 6 miesięcy przed święceniami prezbiteratu, natomiast powoływanie stałych diakonów jest w Polsce rzadkie (w przeciwieństwie do krajów zachodnich). Diakonat upoważnia do udzielania w imieniu Kościoła sakramentu [[chrzest|chrztu]] oraz [[małżeństwo (sakrament)|błogosławienia małżeństw]], przewodniczenia [[pogrzeb]]u, głoszenia kazań i asystowania we mszy. Prezbiterom zastrzeżone jest sprawowanie [[Eucharystia|eucharystii]], [[Sakrament pokuty i pojednania|sakramentu pokuty]] oraz [[namaszczenie chorych|namaszczenia chorych]]. Biskupi udzielają [[bierzmowanie|bierzmowania]] (choć prezbiterzy także mogą być jego nadzwyczajnymi szafarzami; w kościołach wschodnich udzielają go normalnie) oraz sakramentu święceń.

 

{{Przypisy}}

 

[[Kategoria:Sakramentologia]]

 

[[ca:Orde Sacerdotal]]