Fanarioci: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
coś więcej od rumuńskiej strony, kat.
link
Linia 1:
'''Fanarioci''' ([[Greka|grec.]] '''''Φαναριώτες''''' '' fanariotes'') - to potomkowie [[Grecy|greckiej]] arystokracji, pozostałej po podboju [[Stambuł|Konstantynopola]] przez [[Turcja|Turków]] w [[1453]] w [[imperium osmańskie|imperium osmańskim]].
 
Zamieszkiwali głównie w konstantynopolitańskiej dzielnicy Fanar[[Fanarion]]. Trudnili się handlem dalekosiężnym, dochodząc w [[XVII wiek]]u do wielkiego znaczenia gospodarczego i politycznego. Jako chrześcijanie często pełnili funkcje ambasadorów Porty Ottomańskiej przy dworach europejskich oraz [[dragoman]]ów. Zajmowali też wysokie stanowiska w [[Patriarcha Konstantynopola|patriarchacie Konstantynopola]], niejednokrotnie wpływając na wybór nowego patriarchy.
 
W latach [[1711]]-[[1821]] fanarioci byli wyznaczani przez [[sułtan]]ów na [[hospodar]]ów [[Wołoszczyzna|Wołoszczyzny]] i [[Mołdawia|Mołdawii]], krajów podporządkowanych wówczas całkowicie [[Imperium Osmańskie|Imperium Osmańskiemu]]. Ich rządy charakteryzowały się dużą zmiennością na tronach (np. [[Konstantyn Mavrocordat]] dziesięciokrotnie obejmował trony hospodarskie), co wynikało z faktu pobierania opłat przez sułtana za nominację na tron i chęci zwielokrotnienia zysku z tego tytułu, oraz częstym obsadzaniem stanowisk przez otaczających hospodarów Greków, przyznawaniem ich rozmaitych przywilejów gospodarczych itp. Hospodarami zostawali najczęściej przedstawiciele rodzin [[Mavrocordat]], [[Ipsilanti]], [[Moruzi]].