Józef Wodzicki: Różnice pomiędzy wersjami

W latach [[1770]]-[[1776]] przesłużył 6 lat w armii saskiej, w której doszedł do stopnia porucznika. Po odejściu z armiii saskiej przeszedł do Wojska Polskiego, gdzie został brygadierem w Korpusie Kadetów w Warszawie. Był generałem - adiutantem króla [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta]]. Od [[1782]] w służbie liniowej - doszedł do stanowiska szefa regimentu pieszego koronnego i generała w [[1790]]. Uczestniczył w [[wojna polsko-rosyjska 1792|wojnie polsko-rosyjskiej 1792]] jako szef [[2 Regiment Pieszy Koronny|2 regimentu pieszego koronnego]] w kampanii litewskiej. Po zwycięstwie targowiczan pozostał w służbie jako nieformalny dowódca dywizji i komendant garnizonu [[Kraków]]. Brał czynny udział w przygotowaniach powstańczych w [[1794]]. Był świadkiem przysięgi [[Tadeusz Kościuszko|Tadeusza Kościuszki]] na rynku krakowskim. Po proklamowaniu przez Tadeusza Kościuszkę powstania natychmiast do niego przystąpił. Poległ w [[Bitwa pod Szczekocinami|bitwie pod Szczekocinami]] od kuli armatniej. Pochowany w kościele OO. Kapucynów w [[Kraków|Krakowie]].

 

=== Bibliografia ===

Krzysztof Bauer, ''Wojsko koronne powstania kościuszkowskiego'', Warszawa WMON 1981, ISBN 83-11-06605-1