Przemysław raciborski: Różnice pomiędzy wersjami

Przemysław był najmłodszym synem księcia opolsko-raciborskiego [[Władysław opolski|Władysława]] i [[Eufemia Odonicówna|Eufemii Odonicówny]]. Od śmierci ojca w [[1281]] lub [[1282]] roku został współrządcą brata [[Mieszko cieszyński|Mieszka]] w dzielnicy z głównymi grodami w [[Cieszyn]]ie, [[Oświęcim|Oświęcimiu]] i Raciborzu. Pod koniec lat osiemdziesiątych Przemko razem z braćmi (z wyjątkiem [[Bolko I opolski|Bolka]]) wsparli walczącego z [[Henryk IV Probus|Henrykiem IV Probusem]] [[biskupi wrocławscy|biskupa wrocławskiego]] Tomasza II Zarembę, co nie przyniosło jednak poza zniszczeniem dużych połaci księstwa żadnych korzyści. W [[1290]] roku doszło do podziału kompetencji w księstwie, w wyniku czego Przemysław został władcą raciborskim. Jedną z pierwszych decyzji młodego księcia było znalezienie sobie małżonki. Wybranką Przemysława stała się córka władcy [[Czersk|Czerska]] [[Konrad II czerski|Konrada II]] - [[Anna czerska|Anna]]. Rok później bracia księcia raciborskiego Bolko i Mieszko złożyli hołd lenny władcy [[Czechy|czeskiemu]] [[Wacław II Czeski|Wacławowi II]] (trzeci brat [[Kazimierz bytomski|Kazimierz]] lennikiem stał się już w [[1289]] roku). Nie wiadomo czy również Przemysław uznał się wtedy za lennika, jest to jednak bardzo prawdopodobne. W polityce wewnętrznej książę raciborski zapisał się w historii dwiema ważnymi dziełami : nadanie w [[1299]] roku praw miejskich Raciborzowi i ufundowanie tamże klasztoru [[Dominikanie|dominikanek]]. Przemysław zmarł [[7 maja]] [[1306]] roku i został pochowany w klasztorze Św. Jakuba w Raciborzu. Pozostawił po sobie jednego syna [[Leszek raciborski|Leszka]], który odziedziczył po nim całość dziedzictwa (z wyjątkiem [[Wodzisław Śląski|Wodzisławia Śląskiego]], który został oddany jako [[oprawa wdowia]] Annie), oraz trzy córki [[Anna raciborska|Annę]] (żonę [[Mikołaj II Opawski|Mikołaja II]] księcia [[Opawa|opawskiego]]), [[Eufemia (Ofka)|Eufemię]] (przeoryszę w klasztorze dominikanek) i zmarłą w dzieciństwie Konstancję.