Szczytniki (Wrocław): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Tdudkowski (dyskusja | edycje) m drobne redakcyjne |
Tdudkowski (dyskusja | edycje) m drobne redakcyjne |
||
Linia 3:
Pierwsza wzmianka pochodzi z 1204, kiedy książę [[Henryk I Brodaty]] ofiarował klasztorowi św. Wincentego na [[Ołbin]]ie jeden [[źreb]] we wsi ''Stitnic''. Jej nazwa wskazuje, że była wsią służebną, której mieszkańcy wytwarzali szczyty (czyli [[Tarcza (uzbrojenie)|tarcze]]) dla drużyny książęcej. Wieś zamieszkiwali również rybacy i rolnicy zaopatrujący Wrocław w ryby, płody rolne, warzywa i owoce. W [[1318]] zakonnicy sprzedali wieś radzie miejskiej Wrocławia. Była to najstarsza posiadłość miasta, niegranicząca bezpośrednio z jego murami. Znajdowała się na lewym brzegu Odry, w północnej części obecnej ulicy Parkowej<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Antkowiak |imię=Zygmunt |tytuł=Wrocław od A do Z |wydawca=Ossolineum |miejsce=Wrocław-Warszawa-Kraków |rok=1991 |isbn=83-04-03723-8 }} s. 320 "Szczytniki, osiedle w dzielnicy Śródmieście. Dokuemnt z 1204 r. stwierdza, że ks. Henryk Brodaty nadaje klasztorowi Św. Winentego w Ołbinie źreb (tj. ziemię należącą do jednego gospodarstwa) w Szczytnikach koło Strzemlina - osady, która przestawała istnieć już w średniowieczu. W tamtych czasach mieszkańcy Szczytnik trudnili się wyrobem szczytów, czyli tarcz dla drużyny książęcej i stąd nazwa wsi. Zajmowano się tu także uprawą warzyw i rybołóstwem."</ref>.
W XVI w. przeprowadzono roboty regulacyjne i wieś znalazła się na prawym brzegu
Ludność '''Nowych Szczytnik''' (obszar obecnego Wybrzeża S. Wyspiańskiego) obsługuje przeprawę na Odrze, do Rakowca. W XVIII przekształcają się w osiedle rezydencjonalne. W 1808 Nowe Szczytniki zostają włączone do granic miasta.
'''Stare Szczytniki''' w XVIII w również
{{Przypisy}}
|