Ćajtja: Różnice pomiędzy wersjami

 

Plan ćajtji przypomina trójnawową [[bazylika|bazylikę]] z wotywną [[stupa|stupą]] w półokrągłej [[Apsyda (architektura)|apsydzie]] zamykającej odpowiednik [[nawa|nawy]] głównej. Wokół stupy zwykle powinno znajdować się obejście (''pradakszina''), ale często go brakuje. Jako właściwe miejsce kultu (w przeciwieństwie do ''wihary'') z reguły ćajtje były bardziej zdobione – głównie płaskorzeźbami (zwłaszcza budowle późniejsze; pierwsze świątynie pozostawały w swoim wystroju dość [[asceza|ascetyczne]]). Nawy oddzielały filary, często ozdobne, a strop zwykle naśladował w formie zewnętrznej znane w sztuce europejskiej [[sklepienie kolebkowe]]. W ścianie wejściowej w wielu ćajtjach pojawiało się duże, półkoliste okno ujęte w podkowiasty, charakterystyczny dla architektury indyjskiej łuk (''kudu''), zwany stąd często „łukiem indyjskim”. W przedsionkach ćajtji występują niekiedy formy przypominające [[empora|emporę]].