Główna linia oporu włoskiego podczas [[pierwszaI wojna światowa|pierwszej wojny światowej]] po nieprzynoszących rozstrzygnięcia 12 bitwach pod Isonzo. 15 czerwca 1918 r. Austriacy rozpoczęli bitwę nad Piawą poprzedzoną przygotowaniem artyleryjskim, w trakcie walk użyto m.in gazów bojowych. Sztab Austriacki zakładał, że po złamaniu włoskiego oporu uda sie wojskom austro-węgierskim wedrzeć w głąb Włoch. 19 czerwca Włosi przeszli do kontruderzenia i wyparli przeciwnika z z zajętych po pierwszych sukcesach terenów. Bitwa, zakończona 25 czerwca jest symbolem agonii monarchii Austro-Węgierskiej - wykazała jej słabość militarna i wewnętrzną.