Wersja z 00:39, 30 lis 2008 edytuj Pitert (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 9024 edycje drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 00:40, 30 lis 2008 edytuj anuluj edycję Pitert (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 9024 edycje m lit. następna edycja →
Linia 7: Obok wodociągów budował Lindley także gazownię dla oświetlenia ulicznego i miał duży wpływ na powstającą architekturę po pożarze miasta. Po odbudowie Hamburga budował Lindley w kolejnych latach systemy zaopatrzenia w wodę w kolejnych miastach niemieckich jak w [[Kolonia\|Kolonii]], [[Stralsund]]zie, [[Szczecin]]ie, [[Lipsk]]u i [[Düsseldorf]]ie. Sukces projektów Lindleya jest widoczny na przykładzie [[~~Franfurt~~Frankfurt nad Menem\|Frankfurtu nad Menem]], w którym wskaźnik śmiertelności z powodu [[tyfus]]u spadł w latach od [[1868]] do [[1883]] z 80 do 10 na każde 100.000 mieszkańców. W [[1860]] utracił nadzór nad Hamburger Stadtwasserkunst i przeniósł się ze swoją rodziną, w tym z żoną Julią Heerlein i trzema synami: [[William Heerlein Lindley\|Williamem Heerlein Lindleyem]] (ur. 1853), Robertem Searles Lindleyem (ur. 1854), [[Joseph Lindley\|Josephem Lindleyem]] (ur. 1859) i córką do Londynu. Stamtąd kontynuował swoją pracą, dla której były zapytania w całej Europie, między innymi w Sankt Petersburgu, Budapeszcie i Moskwie. Kontrakt w [[Sydney]], który mógłby otrzymać w [[1876]], musiał odrzucić, ponieważ miał już zapewniony kontrakt w Warszawie. Projekty dla Warszawy powstały do [[1878]], której budowę przekazał swojemu synowi Williamowi. W latach [[1876]]-[[1878]] William Lindley opracował projekt miejskiej sieci kanalizacyjno-wodociągowej dla [[Warszawa\|Warszawy]] - '''[[Filtry Lindleya]]'''.

William Lindley: Różnice pomiędzy wersjami