Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dr. red.
Linia 1:
{{kategoria}}{{linki}}
-'''Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis''' (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego), sporządzona została za czasów biskupa Henryka z Wierzbna. Jest ona najstarszym zachowanym źródłem historycznym, w którym po raz pierwszy odnotowano istnienie wielu wsi śląskich. Dawniej sądzono, że "Księga..." powstała w 1305 r.. Z najnowszych badań wynika, że dokument spisano wcześniej w 1295 r., więc cezury czasowe dotyczące początków opisanych miejscowości należy przesunąć o dziesięć lat wcześniej.
== "Liber funadationis episcopatus Vratislaviensis" ==
- (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego), sporządzona została za czasów biskupa Henryka z Wierzbna. Jest ona najstarszym zachowanym źródłem historycznym, w którym po raz pierwszy odnotowano istnienie wielu wsi śląskich. Dawniej sądzono, że "Księga..." powstała w 1305 r.. Z najnowszych badań wynika, że dokument spisano wcześniej w 1295 r., więc cezury czasowe dotyczące początków opisanych miejscowości należy przesunąć o dziesięć lat wcześniej.
Wśród historyków toczy się spór o datę powstania tego dokumentu. Część badaczy uważa, że powstał w 1305 roku. Niektórzy, że w roku 1290, a inni są skłonni przesunąć tę datę jeszcze o dziesięć lat wcześniej. Większość badaczy uważa również, iż informacje zawarte w Liber fundationis mogą dotyczyć sytuacji jeszcze wcześniejszych niż rok 1280.
 
"Liber fundationis ..." zawiera spis lokowanych na prawie niemieckim ( iure theutonico ) osad należących do biskupa wrocławskiego. Wg. R. Derdzińskiego "Liber fundationis Vratislaviensis" - "powstała (...) z inicjatywy bp krakowskiego Jana Muskaty, pełniącego w l. 1258 –1293 obowiązki poborcy świętopietrza w metropolii gnieźnieńskiej, której podporządkowana była diecezja wrocławska. Jest to urzędowy wykaz dóbr i dochodów więc zawiera dokładne dane dotyczące zasięgu własności biskupstwa wrocławskiego na Śląsku, wykaz miast, wsi i osad będących własnością biskupa bądź diecezji oraz zestawienie dochodów Kościoła z należnej dziesięciny. Spis miał uporządkować finanse biskupstwa, posiadającego na całym Śląsku liczne posiadłości, uzyskane dzięki przywilejom i darowiznom panujących tu piastowskich książąt i wielmożów. Dobra te podlegały regionalnym ośrodkom administracyjnym w Nysie, Wrocławiu, Legnicy, Głogowie i Ujeździe.", pozwala na określenie struktury osadniczej.
 
"Liber fundationis episcopatus Vratislawiensis" – wydana została drukiem jako tekst źródłowy przez niemieckiego historyka i badacza dziejów Śląska Wilhema Schulte w roku 1889). Podział Liber fundationis na cztery części odpowiada podziałowi diecezji wrocławskiej na archidiakonaty (wrocławski, głogowski, legnicki i opolski).