Teoria przejść fazowych: Różnice pomiędzy wersjami

'''Teoria przejść fazowych''' to dziedzina fizyki znajdująca się na pograniczu dziedzin takich jak [[Termodynamika klasyczna|termodynamika fenomenologiczna]], [[fizyka materiałowa]], [[chemia fizyczna]], [[teoria pola]]. Jest to dziedzina zajmująca się doświadczalnym i teoretycznym opisem tak zwanych '''zjawisk krytycznych''' zachodzących podczas [[faza (fizyka)|przejść fazowych]]. Zjawiska te maja swoja wyraźną i zaskakującą specyfikę, zaś dla opisu wymagają rozwinięcia swoistych narzędzi matematycznych jak [[renormalizacja|teoria grupy renormalizacji]]. Także badania doświadczalne przejść fazowych wobec wielkiej czułości tych zjawisk na stan otoczenia wymagaja specyficznego podejścia w planowaniu eksperymentów i ich przeprowadzaniu. Podstawową zasadą która konstytuuje tą dziedzinę fizyki jako samodzielny obszar badawczy jest fakt, że '''zupełnie różne substancje przejawiaja w ramach zjawisk towarzyszących przejściom fazowym takie samo zachowanie''' co jest treścia '''hipotezy uniwersalności''' opisu przejść fazowych. W szczególności uniwersalne czyli niezależne od materiału w którym dochodzi do przejścia fazowego są '''wykładniki krytyczne''' czyli stopnie nieciągłości pochodnych funkcji stanu materiału. Wynika z tego, że w analizie przejść fazowych zupełnie nie maja znaczenia szczegóły budowy substancji, jej skład chemiczny czy nawet detale dotyczące oddziaływan pomiędzy róznymi mikroskopowymi fragmentami układu.