Druga alija: Różnice pomiędzy wersjami

'''Druga alija''' – masowa [[Migracja ludności|imigracja]] [[Żydzi|Żydów]] pobudzonych ideami [[syjonizm]]u do [[Palestyna|Palestyny]], która trwała w latach [[1904]]-[[1913]]. Szacuje się, że w tym okresie osiedliło się w [[Palestyna|Palestynie]] około 40&nbsp;000 [[Żydzi|Żydów]] pochodzących w większości z [[Rosja|Rosji]], [[Polska|Polski]] i [[Jemen]]u <ref>[http://www.moia.gov.il/Moia_en/AboutIsrael/aliya2.htm Israeli government site on the Second Aliyah]</ref>.

 

 

W [[1906]] roku w [[Jaffa|Jaffie]] została założona pierwsza Hebrajska Szkoła Wyższa. W [[Jerozolima|Jerozolimie]] otworzono Akademię Sztuk Plastycznych Becalel. Jej fundatorem był Boris Schatz. W szkole ponad tysiąc studentów zgłębiało [[Architektura|architekturę]], [[malarstwo]] i [[Sztuka|sztukę]].

 

W [[1908]] roku [[Turcja]] nadała [[Żydzi|Żydom]] prawa polityczne.

 

W latach [[1908]]-[[1909]] do [[Palestyna|Palestyny]] przybyła fala [[Żydzi|żydowskich]] [[Migracja ludności|imigrantów]] z [[Rosja|Rosji]]. Przybywali oni pod wspólnym hasłem "''Kibusz ha-awoda''" (''Zdobyć pracę'') i z werwą zabrali się do zakładania nowych kolonii. Równocześnie do [[Palestyna|Palestyny]] przybyła druga fala żydowskich imigrantów z [[Jemen]]u (lata [[1908]]-[[1914]]).

 

W [[1908]] roku założono ''Urząd Rozwoju Ziemi Palestyńskiej'' (''Palestine Land Development Authority''), później znany jako ''Urząd Rozwoju Ziemi Izraela''. Na jego czele stanęli [[Otto Warburg]] i [[Arthur Ruppin]], z sekretarzem dr Jakubem Thonem. Urząd udzielił pomocy osadnikom między innymi przy zakładaniu osad Nahalal, Tel Josef, En Charod. Wiele pracy włożono w rekultywację [[Równina Szaron|Równiny Szaron]] i osuszenie [[Dolina Hula|Doliny Ha-Chula]].

 

W [[1908]] roku rozpoczęto wydawanie encyklopedycznego słownika [[Język hebrajski|hebrajskiego]] "Thesaurus totius hebraitatis". Przy jego tworzeniu pracował [[Eliezer ben Jehuda]] (właśc. Jehuda Perlman).

 

W [[1909]] roku [[Żydzi]] założyli na wydmach na północ od [[Jaffa|Jaffy]] nową osadę, której rok później nadano nazwę [[Tel Awiw-Jafa|Tel Awiw]]. Początkowo osada liczyła zaledwie 60 domów. Cała operacja była przeprowadzona przy finansowym wsparciu [[Światowa Organizacja Syjonistyczna|Światowej Organizacji Syjonistycznej]]. Pierwszym burmistrzem [[Tel Awiw]]u (lata 1911-1936) został Meir Dizengof.

 

W [[1909]] roku powstał pierwszy [[kibuc]] [[Degania]], w [[Galilea|Galilei]]. Jednym z fundatorów kibucu był Aharon Dawid Gordon. Zapoczątkował on ruch kibucowy.

 

W [[1909]] roku w osadzie Sedżera (obecnie: Ilanija) w [[Galilea|Dolnej Galilei]] powstała żydowska organizacja samoobrony [[Ha-Szomer]].

 

W [[1912]] roku wmurowano w [[Hajfa|Hajfie]] kamień węgielny pod budynek żydowskiego ośrodka naukowego [[Technion]]. Miał on na celu kształcenie nowych kadr naukowych i technicznych dla [[Palestyna|Palestyny]]. [[Uniwersytet]] został uruchomiony dzięki wydatnej pomocy finansowej od [[Żydzi|Żydów]] z [[Niemcy|Niemiec]], [[Rosja|Rosji]] i [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]]. Po długich sporach za język wykładowy na uczelni uznano [[Język hebrajski|hebrajski]] (w [[1913]] r.).

 

W [[1913]] roku w [[Tel Awiw-Jafa|Tel Awiwie]] założono pierwszą żydowską szkołę techniczną.

 

W [[1914]] roku w [[Palestyna|Palestynie]] istniały już 43 żydowskie kolonie rolnicze, z czego 14 było [[kibuc]]ami.

 

{{Przypisy}}

* [[historia Palestyny]]

* [[historia Izraela]]

 

{{Osadnictwo żydowskie w Palestynie}}