Podział administracyjny Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce (1944–1989): Różnice pomiędzy wersjami
Maciej1977 (dyskusja | edycje) nowy |
(Brak różnic)
|
Wersja z 16:09, 4 sty 2009
Podział administracyjny kościoła rzymskokatolickiego w okresie Polski Ludowej (1944-1989)
Stan na 1945
W wyniku zmian granic Polski, przeprowadzonych po zakończeniu II wojny światowej stan administracji kościoła rzymskokatolickiego w 1945 przedstawiał się następująco:
metropolia gnieźnieńska i metropolia poznańska w unii personalnej aeque principaliter (do 1946)
Ziemie przejęte po III Rzeszy:
część diecezji berlińskiej
część diecezji ołomunieckiej
część diecezji warmińskiej
Część metropolii lwowskiej
część archidiecezji lwowskiej
Część metropolii wileńskiej
część archidiecezji wileńskiej
częśćdiecezji pińskiej
Ponadto część diecezji znalazła się poza granicami Polski
część diecezji przemyskiej w sowieckiej Ukrainie
Lata 1945-1972
W 1946 na prośbę kardynała Augusta Hlonda rozwiązana została unia personalna archidiecezji:gnieźnieńskiej i poznańskiej. Równocześnie stworzona została unia personalna archidiecezji: gnieźnieńskiej i warszawskiej.
Dla Ziem Odzyskanych zostały utworzone administracje apostolskie we Wrocławiu, Gdańsku, Gorzowie Wielkopolskim, Opolu i Olsztynie. W 1964 po śmierci biskupa gdańskiego [Karola Marii Spletta przywrócona została diecezja gdańska.
Ponadto na ziemiach wschodnich zostały utworzone następujące administracje apostolskie: w Lubaczowie (dla archidiecezji lwowskiej), Drohiczynie (dla diecezji pińskiej) i Białymstoku (dla archidiecezji wileńskiej).
W latach 1945- 1972 podział administracyjny kościoła rzymskokatolickiego na ziemiach polskich przedstawiał się następująco:
archidiecezja gnieźnieńska ( w unii personalnej z archidiecezją warszawską)
archidiecezja warszawska ( w unii personalnej z archidiecezją gnieźnieńską)
Administracje apostolskie na Ziemiach Odzyskanych:
administracja apostolska we Wrocławiu (archidiecezja wrocławska)
administracja apostolska we Opolu (zachodnia część archidiecezji wrocławskiej)
administracja apostolska we Gdańsku (diecezja gdańska)- od 1964 z powrotem pełnoprawna diecezja
administracja apostolska we Olsztynie (diecezja warmińska)
administracja apostolska we Gorzowie Wielkopolskim (diecezja berlińska)
Część metropolii lwowskiej
administracja archidiecezji lwowskiej w Lubaczowie
Część metropolii wileńskiej
administracja archidiecezji wileńskiej w Białymstoku
administracja diecezji pińskiej w Drohiczynie
Diecezje wprost zależne od Stolicy Apostolskiej:
Lata 1972-1991
W roku 1972 w następstwie uznania zachodniej granicy PRL przez Republikę Federalną Niemiec w układzie PRL-RFN (1970 papież Paweł VI utworzył stałą administrację kościelną dla Ziem Odzyskanych.
Reaktywowane zostały: metropolia i archidiecezja wrocławska i diecezja warmińska. Ponadto utworzone zostały diecezje: gorzowska, szczecińsko- kamieńska, koszalińsko- kołobrzeska i opolska
W latach 1972-1991 podział administracyjny kościoła rzymskokatolickiego w Polsce przedstawiał się następująco:
archidiecezja gnieźnieńska ( w latach 1946-1992 w unii personalnej z archidiecezją warszawską)
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
diecezja szczecińsko-kamieńska
archidiecezja warszawska ( w latach 1946-1992 w unii personalnej z archidiecezją gnieźnieńską)
diecezja sandomiersko-radomska ( od 1981 w miejsce sandomierskiej)
Część metropolii lwowskiej
administracja archidiecezji lwowskiej w Lubaczowie
Część metropolii wileńskiej
administracja archidiecezji wileńskiej w Białymstoku
administracja diecezji pińskiej w Drohiczynie
Diecezje wprost zależne od Stolicy Apostolskiej:
W 1991 administracje apostolskie w Białymstoku i Drohiczynie zostały podniesione do rangi diecezji.
Zobacz też
Podział administracyjny Kościoła katolickiego w Królestwie Polskim 1815-1918
Podział administracyjny Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce (1918-1939)