38
edycji
m (robot dodaje: ms:Persamaan Schrödinger) |
(drobne merytoryczne) |
||
Najbardziej ogólna postać równania Schrödingera:
:: <math>\hat H |\psi(t)> = i \hbar \frac{\partial}{\partial t} |\psi(t)> </math>,
co w reprezentacji położeniowej przyjmuje postać:
:: <math>\hat H \psi(\mathbf{r},t) = i \hbar \frac{\partial}{\partial t} \psi(\mathbf{r},t) </math>
::<math>\hbar</math> jest [[stała Plancka|stałą Plancka]] podzieloną przez 2π (nazywana niekiedy stałą Diraca, zredukowaną stałą Plancka lub "[[h kreślone|h kreślonym]]"),
::<math>\hat H </math> jest operatorem energii całkowitej, tzw. [[hamiltonian|hamiltonianem]] układu,
::<math>|\psi(
::<math>\psi(\mathbf{r},t)=<\vec{r}|\psi(t)> </math> jest funkcją położenia i czasu tzw. [[funkcja falowa|funkcją falową]].
Hamiltonian układu jest sumą dwóch operatorów, jeden jest operatorem [[energia kinetyczna|energii kinetycznej]] - <math>\hat T</math>, a drugi [[energia potencjalna|energii potencjalnej]]. Dla pojedynczej nierelatywistycznej cząstki (v<<c) o [[masa (fizyka)|masie]] ''m'' pozbawionej [[ładunek elektryczny|ładunku elektrycznego]] i [[spin (fizyka)|spinu]], energia kinetyczna ma postać:
|
edycji