Czarodziej (opowieść): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m ilości egzemplarzy ---> liczbie egzemplarzy |
m →Powstanie i publikacja utworu: poprawa linków |
||
Linia 22:
* październik–listopad [[1939]] – Nabokov podyktował treść ''Czarodzieja'' swojej żonie, Vérze. Utwór odczytał podczas zaciemnienia, spowodowanego nalotami bombowymi, swoim przyjaciołom: Markowi Ałdanowi, Władimirowi Zenzinowowi, Madame Kogan-Bernstein oraz Ilji Fondaminskiemu, jednemu z redaktorów czasopisma emigracyjnego "Sowriemiennyje zapiski". Fondaminski nie zdecydował się na opublikowanie utworu.<ref>Vladimir Nabokov, ''Pierwsza nota Autora'', (w:) Vladimir Nabokov, ''Czarodziej'', przeł. A. Kołyszko, Warszawa 2006, s. 7.</ref><ref>Leszek Engelking, ''Posłowie'', (w:) Vladimir Nabokov, ''Czarodziej'', przeł. A. Kołyszko, Warszawa 2006, s. 99.</ref>.
* początek [[1940]] – Władimir Weidle, krytyk emigracyjny, zapoznał się z maszynopisem ''Czarodzieja''. Mniej więcej w tym samym czasie przeczytał go również Abram S. Kagan, właściciel mieszczącego się w Belgii wydawnictwa "Petropolis". Nie był jednak zainteresowany publikacją, ze względu na trwającą [[II wojna światowa|wojnę]]<ref>Leszek Engelking, ''Posłowie'', (w:) Vladimir Nabokov, ''Czarodziej'', przeł. A. Kołyszko, Warszawa 2006, s. 99.</ref>.
* 6 lutego [[1959]] – przeglądając wraz z żoną swoje notatki i materiały, Nabokov odnalazł maszynopis ''Czarodzieja'', który, jak sądził, zniszczył w 1940 roku (''nie byłem z tego utworu zadowolony, toteż zniszczyłem go w jakiś czas po moim przyjeździe do Ameryki''<ref>Vladimir Nabokov, ''Pierwsza nota Autora'', (w:) Vladimir Nabokov, ''Czarodziej'', przeł. A. Kołyszko, Warszawa 2006, s.8.</ref>). Przeczytawszy utwór postanowił zaproponować jego wydanie (w limitowanej liczbie egzemplarzy i wysokiej cenie) Walterowi Mintonowi, dyrektorowi nowojorskiego wydawnictwa G.P. Putnam's Sons. Minton wyraził zainteresowanie opowieścią, jednak Nabokov nigdy nie wysłał mu ''Czarodzieja'' – prawdopodobnie był tak pochłonięty innymi zajęciami (scenariuszem do ''[[Lolita (film 1962)|Lolity]]'', powieścią ''Ada'' i przeglądaniem przekładu ''[[Zaproszenie na egzekucję|Zaproszenia na egzekucję]]''), że nie miał czasu na tłumaczenie utworu na język angielski<ref>Dmitri Nabokov, ''Przypisy'' (w:)Vladimir Nabokov, ''Czarodziej'', przeł. A. Kołyszko, Warszawa 2006, s.9.</ref>.
* [[1986]] – paryskie wydawnictwo Rivages wydało francuskie tłumaczenie opowieści (dokonane na podstawie przekładu angielskiego autorstwa Dmitri Nabokova). Wersja angielska ukazała się w tym samym roku w Nowym Jorku, w wydawnictwie G.P. Putnam's Sons pod tytułem ''The Enchanter'' (Dmitri Nabokov zrezygnował z innych możliwych tłumaczeń słowa Волшебник – "magician" lub "conjuror" – na rzecz tego, którym autor określał swoją opowieść w anglojęzycznych listach)<ref>Leszek Engelking, ''Posłowie'', (w:) Vladimir Nabokov, ''Czarodziej'', przeł. A. Kołyszko, Warszawa 2006, s. 100.</ref>.
* [[1991]] – ''Czarodziej'' ukazał się po raz pierwszy po rosyjsku: w amerykańskim piśmie "Russian Literature Triquarterly" oraz w rosyjskim czasopiśmie "Zwiezda".
| |||