[[Grafika:Général_PIETRO_TEULIE.jpg|thumb|250px|gen.generał dywizji Pietro Teulié]]
'''Pietro ''(Pierre)'' Teulié''' (ur. [[3 lutego]] [[1763]] w [[Mediolan]]ie, zm. ok. [[20 czerwca]] [[1807]] w [[Stramnica|Stramnicy]] koło [[Kołobrzeg]]u) - [[Włochy|włoski]] [[generał]] na służbie [[Francja|Francji]], w okresie od [[rewolucja francuska|Rewolucji]] po [[wojny napoleońskie]], były minister wojny [[Włochy|Republiki Włoskiej]].
==Biografia==
P. Teulié był prawnikiem w [[Mediolan]]ie i zwolennikiem [[rewolucja francuska|rewolucji francuskiej]]. Po inwazji w [[1796]] r. republikańskiej armii [[Francja|francuskiej]] gen.generała [[Napoleon Bonaparte|Bonaparte]] na [[Półwysep Apeniński]], wstąpił do Legii [[Lombardia|Lombardii]] w [[Republika Cisalpińska|Republice Cisalpińskiej]]. Współorganizował Gwardię Narodową w Armii Włoch. Działał w walkach powstańczych przeciwko [[Austria|Austriakom]] w północnych [[Włochy|Włoszech]] i [[Republika Wenecka|Republice Weneckiej]]. Po bohaterskim wyróżnieniu się w [[Bitwa pod Marengo|bitwie pod Marengo]] ([[14 czerwca]] [[1800]]) został ministrem wojny w [[Włochy|Republice Włoskiej]]. W [[1802]], w [[Mediolan]]ie zorganizował wojsko i [[żandarmeria|żandarmerię]], założył nowy szpital, dom inwalidów i sierot wojennych oraz [[korpus kadetów|wojskowe gimnazjum]], które jego imienia istnieje po dzień dzisiejszy. W [[1804]] w wyniku intryg jego wrogów, został odwołany i aresztowany. Uniewinniony i zrehabilitowany przez [[Napoleon Bonaparte|Bonapartego]] otrzymał nominację na [[generał|generała brygady]]. W [[Bolonia|Bolonii]], na naradzie sztabu generalnego został przeznaczony docelowo nado inwazjęinwazji na [[Anglia|Anglię]] i jeszcze w październiku [[1806]] zameldował się w [[Hanower]]ze. Zimą tego roku zostaje odkomenderowany do [[Szczecin]]a. W lutym [[1807]] dowodzi [[Oblężenie Kołobrzegu|oblężeniem Kołobrzegu]], jednak [[25 marca]] [[1807]] głównodowodzącym zostaje gen.generał [[Louis Henri Loison|Loison]]. [[15 czerwca]] [[1807]] w walce o [[Fort]] Wilczy został ciężko ranny i kilka dni później - dokładna data jest dziś trudna do ustalenia (przyjęto [[20 czerwca]] [[1807]]) - umiera w swojej kwaterze, w [[Stramnica|Stramnicy]], 6 km na płd.-wsch.południowy wschód od [[Kołobrzeg]]u.
