Henry Clinton (1730–1795): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: zh:亨利·克林頓 |
m Popups: Ujednoznacznienie linku z Charleston na Charleston (Karolina Południowa), WP:SK |
||
Linia 1:
[[
'''Henry Clinton''' (ur. [[16 kwietnia]] [[1738]], zm. [[23 grudnia]] [[1795]]) był brytyjskim [[generał]]em.
Linia 6:
Gdy trwała [[wojna siedmioletnia]] (1756-1763) wyróżnił się jako [[adiutant]] księcia Ferdynanda Brunszwickiego (w latach 1760–1762). W 1772 roku otrzymał rangę generała. W latach 1772-1774 był posłem do parlamentu.
W 1775 generałowie Clinton, [[William Howe]] i [[John Burgoyne]] przybyli by swymi wojskami wzmocnić siły brytyjskie w Ameryce Płn przed spodziewaną wojną z kolonistami. Wyróżnił sie w [[bitwa pod Bunker Hill|bitwie pod Bunker Hill]] (1775), za co awansował dna drugiego najważniejszego dowódcę po gen. Howe. Z kolei za swój udział w bitwie pod Long Island (1776) został mianowany generałem-pułkownikiem (''Lieutenant General'') i został pasowany na rycerza. W 1776 Clinton bez powodzenia atakował Sullivans Island niedaleko [[Charleston (Karolina Południowa)|Charleston]] i zdobył [[Newport]].
W latach [[1778]]-[[1782]] Clinton był naczelnym dowódca sił brytyjskich w Ameryce. Clinton brał udział w wyprawie na Nowy jork, którą prowadził [[William Howe]] w sierpniu 1776 roku. Clinton często krytykował metody walki Howe'a. W maju 1778 roku zastąpił go ostatecznie na stanowisku naczelnego dowódcy wojsk brytyjskich w Ameryce, gdy Howe przegrał pod Saratogą.
Klęska pod Saratogą spowodowała przyłączenie sie Francji do wojny, dowództwo nakazało więc Clintonowi odesłanie 5.000 żołnierzy ze swej armii do obrony Karaibów. Z tak uszczuploną armią musiał wycofać się spod Filadelfii, jednak nadal mógł skutecznie walczyć z Washingtonem, co udowodniła min. [[bitwa pod Monmouth]]. Nową kwaterę główna założył w Nowym Jorku. W 1779 przeniósł teatr działań wojennych na południe. On i gen. [[Charles Cornwallis]] zdobyli [[Charleston (Karolina Południowa)|Charleston]] w [[1780]]. Następnie Clinton's powrócił do Nowego Jorku. Niestety obaj dowódcy nieustannie się ze sobą kłócili.
W 1781 roku nie przyszedł z pomocą gen. Cornwallisowi oblężonego w Yorktown, która pogrążyła całą kampanię. W tym samym roku Clinton dobrowolnie złożył dowództwo i powrócił do Anglii, gdzie opublikował swoje ''Narrative'' by uzasadnić w nich swoje wojenne postępowanie . W 1790 powrócił do o Izby Gmin. W roku 1794 został mianowany gubernatorem Gibraltaru. Zmarł w Kornwalii w 1795 zanim jeszcze wyruszył do Gibraltaru.
Linia 20:
|-
| width="25%" | Poprzednik<br />{{{poprzednik|[[William Howe]]}}}
| width="10%" | [[
| width="20%" | {{{funkcja|'''[[Naczelni dowódcy brytyjskich sił zbrojnych w Ameryce|Naczelny dowódca brytyjskich sił zbrojnych w Ameryce]]'''}}}<br />{{{lata|[[1778]]-[[1782]]}}}
| width="10%" | [[
| width="25%" | Następca<br />{{{następca|[[Guy Carleton, 1. baron Dorchester]]}}}
|}
| |||