Jerzy Nawrocki (polityk): Różnice pomiędzy wersjami

|miejsce urodzenia = [[Trzciana (powiat rzeszowski)|Trzciana]]

'''Jerzy Nawrocki''' (ur. [[20 grudnia]] [[1926]] w [[Trzciana (powiat rzeszowski)|Trzcianie]] w [[Województwo podkarpackie|woj. podkarpackim]], zm. [[28 kwietnia]] [[1990]] w [[Katowice|Katowicach]]) – działacz państwowy w okresie [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]], [[inżynier]] górnik.

W [[1955]] ukończył [[Politechnika Śląska|Politechnikę Śląską]] w [[Gliwice|Gliwicach]] (studiował na wydziale mechanicznym), od [[1969]] z tytułem [[profesor]]a nadzwyczajnego, od [[1978]] – [[profesor zwyczajny|prof. zwyczajnego]] nauk technicznych. W [[1979]] został członkiem korespondentem [[Polska Akademia Nauk|PAN]].

Od [[1952]] był członkiem [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]. Od [[1954]] był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Politechniki Śląskiej, od [[1969]] dyrektorem Instytutu Przeróbki Kopalin tej uczelni. W latach [[1970]]-[[1974]] był jej prorektorem, a w latach [[1974]]-[[1981]] [[rektor]]em. Od lipca [[1981]] do stycznia [[1982]] był ministrem nauki, szkolnictwa wyższego i techniki (dymisję ze stanowiska ministra premier przyjął już [[15 grudnia]] [[1981]]). W latach [[1985]]-[[1989]] był członkiem [[Rada Państwa (Polska)|Rady Państwa]]. W latach [[1972]]-[[1989]] był posłem na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] PRL [[Posłowie VI kadencji 1972-1976|VI]], [[Posłowie VII kadencji 1976-1980|VII]], [[Posłowie VIII kadencji 1980-1985|VIII]] i [[Posłowie IX kadencji 1985-1989|IX]] kadencji, w latach [[1974]]-[[1981]] przewodniczący Komisji Nauki i Postępu Technicznego w Sejmie VI, VII i VIII kadencji.

Był [[doctor honoris causa|doktorem honoris causa]] Instytutu Elektrotechnicznego w [[Nowosybirsk]]u. Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim i Kawalerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]] i [[Medal Komisji Edukacji Narodowej|Medalem Komisji Edukacji Narodowej]].