Missa Solemnis: Różnice pomiędzy wersjami

''Missa Solemnis'' jest dziełem nowatorskim, prekursorskim, podobnie jak ostatnie [[sonata|sonaty]] i [[kwartet|kwartety]]y Beethovena. Cechuje ją typowo beethovenowskie, [[romantyzm|romantyczne]] dążenie do rozsadzania ram muzycznych, monumentalna forma, która inspirowała wielu twórców XIX wieku, np.: [[Hector Berlioz|Berlioza]] (''Requiem''), [[Jan Brahms| Brahmsa]] (''Deutches Requiem''), [[Giuseppe Verdi|Verdiego]] (''Requiem''), [[Ferenc Liszt|Liszta]] (oratoria), [[Anton Bruckner|Brucknera]] (''Te Deum'', msze), [[Antonín Dvořák|Dworzaka]] (''Stabat Mater'', ''Requiem''), a nawet [[Gustav Mahler|Mahlera]] (''VIII Symfonia'''). Przeplatając fragmenty ekstatyczne, monumentalne z modlitewnym skupieniem, koncentrując się muzycznie na znaczeniu każdego pojedynczego słowa, Beethoven w sposób maksymalny uplastycznia, ożywia liturgiczny tekst, powodując również, że ''Msza'' jest utworem bardzo osobistym, subiektywnym. [[Ludwig van Beethoven|Beethoven]] uczynił z niej rodzaj manifestu swojej wiary, która nie dawała się zamknąć w żadnym systemie. Choć tekst ''Mszy'' pochodzi z [[liturgia|liturgii]] [[katolicyzm|katolickiej]], Beethoven praktykującym katolikiem nigdy nie był, a w ''Mszy'' interesowały go - podobnie jak w ''IX Symfonii'' - ogólne idee, nie zaś żarliwa [[Bach|bachowska]] ortodoksja. W tym przypadku jest to idea marności człowieczej a nieskończonej potęgi Boga, w przypadku ''IX Symfonii'' zaś - ogólnoludzkie braterstwo. Te dwa dzieła koronują dorobek twórczy Beethovena i mówią nam o jego filozofii więcej nawet niż słowa.

== Budowa ''Mszy uroczystej'': ==