Aleksandyr Radołow: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
nowa strona
 
m drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Aleksandyr Christow Radołow''' ([[język bułgarski|bułg.]] ''Александър Христов Радолов''; ur. [[27 czerwca]] [[1883]] we wsi Sławianci w [[Obwód Burgas|Obwodzie Burgas]], zm. [[1 lutego]] [[1945]]) - [[Bułgaria|bułgarski]] [[polityk]], działacz [[Bułgarski Ludowy Związek Chłopski|Bułgarskiego Ludowego Związku Chłopskiego]], deputowany do [[Zgromadzenie Narodowe (Bułgaria)|Zgromadzenia Narodowego]] 16. ([[1913]]), 17. ([[1914]]-[[1919]]), 18. (1919-[[1920]]), 19. (1920-[[1923]]), 20. (1923), 22. ([[1927]]-[[1931]]), 23. (1931-[[1934]]) i 25. kadencji ([[1940]]-[[1944]]), minister sprawiedliwości (1920-[[1921]]), spraw wewnętrznych i zdrowia publicznego (1921-[[1922]]) oraz handlu, przemysłu i pracy (1922-1923). Po zamachu stanu z [[9 września]] [[1944]] zamordowany z polecenia komunistów.
 
W [[1905]] ukończył [[gimnazjum]] w [[Sliwen]]ie, po czym studiował [[Filologia|filologię]] w Uniwersytecie Sofijskim im. św. Klemensa z Ochrydy. Następnie wyjechał do [[Genewa|Genewy]], gdzie w [[1908]] ukończył [[prawo]]. Po powrocie do Bułgarii wstąpił w szeregi [[Bułgarski Ludowy Związek Chłopski|Bułgarskiego Ludowego Związku Chłopskiego]] (BLZCh), zostając wkrótce jednym z członków jego zarządu. W 1913 po raz pierwszy uzyskał mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego. Karierę parlamentarzysty kontynuował z dwiema przerwami aż do śmierci w 1944. W [[1917]] był dyrektorem przedsiębiorstwa ''Naroden Magazin'' (bułg. ''Народен магазин''). W [[1918]] przygotował regulamin tzw. uniwersalnej spółdzielni rolniczej.
 
W [[1920]] objął posadę ministra sprawiedliwości w rządzie [[Aleksandyr Stambolijski|Aleksandyra Stambolijskiego]]. Po przebudowie gabinetu w [[1921]] został ministrem wewnętrznych i zdrowia narodowego, zaś rok później handlu, przemysłu i pracy. Po zamachu stanu z [[9 czerwca]] [[1923]], w efekcie którego ludowcy utracili władzę, wraz z innymi ministrami trafił do więzienia. W areszcie przebywał do [[9 kwietnia]] [[1924]], kiedy to sąd zadecydował o jego uniewinnieniu. Po odzyskaniu wolności Radołow wstąpił do [[Bułgarski Ludowy Związek Chłopski "Wrabcza 1"|BLZCh "Wrabcza 1"]], zaś w [[1932]] przyłączył się do [[Bułgarski Ludowy Związek Chłopski im. Georgiego Markowa|BZLCh im. Georgiego Markowa]].