Efekt Ramana: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie |
WP:SK, drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
'''Efekt Ramana'''
Największe zastosowanie w praktyce ma oscylacyjny efekt Ramana, gdzie odległość pasm stokesowkich i antystokesowskich od pasma Rayleigha (w skali częstotliwości) jest równa częstotliwości drgań normalnych cząsteczek substancji, na której zachodzi rozproszenie. Można również zaobserwować (jedynie w fazie [[gaz]]owej) rotacyjny efekt Ramana, w którym odległość pasm stokesowkich i antystokesowskich od pasma Rayleigha odpowiada częstotliwości obrotów cząsteczki.
== Historia odkrycia ==
Pierwszeństwo odkrycia zjawiska Ramana jest sprawą kontrowersyjną. Przewidziane zostało teoretycznie już w 1922 roku. Pomiar eksperymentalny został opisany po raz pierwszy w [[1928]] roku przez [[Chandrasekhara Venkata Raman|Chandrasekhara Ramana]] i zjawisko zostało nazwane na jego cześć. Za badanie rozpraszania światła Raman otrzymał w [[1930]] roku [[Nagroda Nobla|nagrodę Nobla]]. Najprawdopodobniej jednak jako pierwsi zarejestrowali niesprężyste rozproszenie światła radzieccy fizycy [[Leonid Mandelstam]] i [[Grigorij Landsberg]].
== Mechanizm zjawiska ==
[[
[[Rozpraszanie Rayleigha]] (czyli rozpraszanie elastyczne) opisać można jako anihilację jednego fotonu pod wpływem oddziaływania z cząsteczką (atomem, kryształem) i natychmiastową kreację drugiego fotonu, o takiej samej energii. W wyniku takiego
=== Oscylacyjny efekt Ramana ===
Najczęściej rejestruje się oscylacyjny efekt Ramana, gdzie w cząsteczkach substancji, na której zachodzi rozproszenie, wzbudzane są lub wygaszane drgania, czyli różnica energii fotonu padającego i rozproszonego odpowiada różnicy energii poziomów oscylacyjnych cząsteczki (patrz rysunek powyżej). Ponieważ z [[rozkład Boltzmanna|rozkładu Boltzmanna]] wynika, że bardziej obsadzony jest oscylacyjny poziom podstawowy niż wzbudzony, znacznie silniejsze są pasma stokesowskie niż antystokesowskie.
Warunkiem pojawienia się oscylacyjnego pasma ramanowskiego jest zmiana [[polaryzowalność|polaryzowalności]] cząsteczki w czasie [[drgania normalne
=== Rotacyjny efekt Ramana ===
W przypadku rotacyjnego efektu Ramana różnica energii fotonu padającego i rozproszonego odpowiada różnicy energii poziomów rotacyjnych cząsteczki. W przeciwieństwie do [[absorpcja|absorpcyjnych]] przejść rotacyjnych rejestrowanych w [[spektroskopia mikrofalowa|spektroskopii mikrofalowej]]<ref>gdzie liczba kwantowa rotacji ''J'' zmienia się maksymalnie o 1</ref>, liczba kwantowa rotacji ''J'' zmienia się o +2 (pasma stokesowskie) lub -2 (pasma antystokesowskie) (dla cząsteczek wieloatomowych możliwe są też zmiany o +1 lub -1, patrz [[widmo rotacyjne]]).
Warunkiem pojawienia się rotacyjnego pasma ramanowskiego jest [[anizotropowość]] tensora [[polaryzowalność|polaryzowalności]]. Rotacyjne widmo ramana mają zatem wszystkie cząsteczki poza tymi o symetrii [[tetraedr
==Zastosowanie==▼
▲== Zastosowanie ==
Efekt Ramana wykorzystuje się w [[badania materiałowe|analizie materiałowej]] i [[spektroskopia Ramana|spektroskopii]]. Stosunek intensywności pasm stokesowskich i antystokesowskich może posłużyć do wyznaczenia temperatury obiektu rozpraszającego.
W szczególnych warunkach, obserwuje się:
* [[Powierzchniowo wzmocniona spektroskopia Ramana|powierzchniowo wzmocniony efekt Ramana]]
* [[Rezonansowa Spektroskopia Ramana|rezonansowy efekt Ramana]]
* [[ramanowska aktywność optyczna|ramanowską aktywność optyczną]]
Patrz również:
* [[Spektroskopia Ramana]]
* [[Spektroskopowe kryterium polarności wiązania]]
{{Przypisy}}
[[Kategoria:Promieniowanie]]
|