Lars Onsager: Różnice pomiędzy wersjami

 

Laureat [[nagroda Nobla w dziedzinie chemii|nagrody Nobla w dziedzinie chemii]] w [[1968]] za badania termodynamiki procesów nieodwracalnych, w szczególności za sformułowanie tzw. [[Czwarta zasada termodynamiki|relacji przemienności Onsagera]]. W 1925 ulepszył teorię elektrolitów Debye'a-Hückela, poprzez uwzględnienie chaotycznych ruchów Browna jonów w roztworze. W 1944 podał analityczne rozwiązanie dwuwymiarowego [[Model Isinga|modelu Isinga]]. W 1945 otrzymał tytuł profesora Chemii Teoretycznej na [[Uniwersytet Yale|Uniwersytecie Yale]].

 

 

{{Nobel Chemia}}

 

 

 

[[ar:لارس أونساغر]]