Racjonalność komunikacyjna

Racjonalność komunikacyjna lub Teoria racjonalności komunikacyjnej jest to założenie, którego autorstwo przypisuje się Jurgenowi Habermasowi, w którym określa on wzorcową sytuację komunikacji pomiędzy podmiotami, gdzie dyskurs jest wolny od oddziaływań zewnętrznych, jak i ograniczeń wynikających z samej struktury komunikacji językowej. Podmioty prowadzące dyskurs w takich warunkach łatwiej dochodzą do racjonalnych działań społecznych, a jednocześnie sprzyjają procesowi konsensualnej regulacji konfliktów społecznych.

W praktyce jednak wcielenie w życie tej teorii jest nie możliwe z uwagi na zbyt silną rolę oddziaływań zewnętrznych (np.: społeczno-kulturowe uwarunkowania) i różnice znaczeniowe stosowanego języka (np.: "zniekształcenia" myśli w procesach komunikacji).