Uniwersalia językowe: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dr. mer - w języku hiszpańskim istnieją trzy czasowniki "być", a nie dwa. |
→3 osoby: +inclusivus; podziel na paragrafy--kazda osobna mysl w swoim wlasnym paragrafie |
||
Linia 27:
=== 3 osoby ===
Niektóre języki Indian mają 4 osoby, lub żeby pozostać w gramatyce indoeuropejskiej - bliższą trzecią i dalszą trzecią (zob. więcej w haśle ''[[osoba (językoznawstwo)]]'').
Wiele języków (w tym polski) dysponuje kilkoma formami osoby trzeciej, różniącymi się rodzajem gramatycznym. Niektóre języki (np. [[Języki indiańskie|Pierwszych Narodów amerykańskich]], [[Języki austronezyjskie|austronezyjskie]], [[Języki austroazjatyckie|austroazjatyckie]]) mają dwie formy pierwszej osoby liczby mnogiej: "my" z uwzględnieniem odbiorcy/słuchacza (tzn. ja, lub my, wraz z tobą) oraz z jego wykluczeniem (tzn. "my" ale bez ciebie) - zobacz [[inclusivus]].
W japońskim ściśle rzecz biorąc nie ma osób gramatycznych, niektóre rzeczowniki spełniają taką funkcję.
|