Napęd kołowy statku: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawione linki na przekierowania: BRT na Tona rejestrowa brutto |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 5:
Napęd bocznokołowy stosowany był na statkach morskich od pierwszego dziesięciolecia [[XIX wiek]]u do około lat 60. XIX wieku. Jednym z pierwszych statków bocznokołowych był "Clermont" z [[1807]] konstrukcji [[Robert Fulton|Roberta Fultona]]. Największą popularnością napęd bocznokołowy w konstrukcji statków morskich cieszył się w latach 30. i 40. XIX wieku, potem został wyparty przez doskonalszy napęd [[śruba okrętowa|śrubowy]], cechujący się większą sprawnością. W konstrukcji [[okręt|okrętów]] wojennych napęd bocznokołowy stosowano jedynie na niewielką skalę na [[fregata (okręt żaglowy)|fregatach]] i [[korweta]]ch.
Znacznie dłużej i powszechniej napęd bocznokołowy stosowany był na statkach rzecznych - statki takie budowano do około lat 30-tych [[XX wiek]]u, a używane były jeszcze po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]]. Obecnie eksploatowane i budowane są jedynie nieliczne jednostki dla celów wycieczkowych. Na mniejszą skalę od bocznokołowego i jedynie na statkach rzecznych, stosowany był napęd tylnokołowy, którego zaletą była mniejsza szerokość statków. Przede wszystkim znane są amerykańskie bocznokołowce i tylnokołowce, które w XIX wieku zapewniały komunikację na [[Missisipi (rzeka)|Missispi]], a w Polsce - pasażerskie statki [[Wisła|wiślane]].
[[Image:Paddleboat Natchez.jpg|thumb|500px|center|Turystyczny tylnokołowiec "Natchez" na Missisipi]]
| |||