Pierre Marie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne, poprawa linków
→‎Życiorys: drobne merytoryczne
Linia 17:
 
== Życiorys ==
Pierre Marie urodził się pod Paryżem, między Place de la Concorde a Faubourg Saint-Honoré. Uczęszczał do szkoły z internatem w [[Vauves]], gdzie zetknął się z surową, żołnierską dyscypliną<ref>Henry Cohen. Pierre Marie 1853-1940. Proc R Soc Med. 46(12), 1047–1054, 1953 [http://www.pubmedcentral.nih.gov/picrender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=1918779&blobtype=pdf PDF]</ref>. Początkowo za namową ojca chciał studiować prawo, jednak ostatecznie podjął studia medyczne. Jego nauczycielami byli Charcot i [[Charles-Joseph Bouchard]]. W 1883 roku otrzymał tytuł doktora nauk medycznych na podstawie pracy o postaciach [[choroba Gravesa-Basedowa|choroby Gravesa-Basedowa]]. W 1889 roku został profesorem zwyczajnym. Od 1897 roku pracował w Bicêtre. W 1907 roku zastąpił [[André-Victor Cornil|Victora Cornila]] na katedrze anatomii patologicznej. W 1917 roku po śmierci Dejerine'a objął katedrę neurologii klinicznej w Salpêtrière. Zanim odszedł z Salpêtrière, jego uczniami i współpracownikami w tej klinice byli [[Pierre Abrami]], [[Chiriachitza Athanassio-Bénisty]], Bertrand, [[Alexandre Couvelaire]], [[Octave Crouzon]], Faure-Beaulieu, Girot, [[Henri Gougerot]], Joltrain, [[Albert Mathieu]], [[Paul Sainton]], [[Cecile Vogt]], a zza granicy [[Percival Bailey]], [[Ludo van Bogaert]], Bremer, [[Arthur Van Gehuchten]], Boven.
 
Pierre Marie interesował się sztuką i zgromadził cenną kolekcję malarstwa. Jego ulubionymi sportami były myślistwo, [[szermierka]] i [[golf]]. Miał żonę i dwójkę dzieci, André i Juliette. W latach 20. spotkał go szereg nieszczęść: najpierw, z powodu [[zapalenie wyrostka robaczkowego|zapalenia wyrostka]], zmarła Juliette; potem z powodu [[róża (choroba)|róży]] umarła mu żona. Jego syn André pracujący w Instytucie Pasteura zatruł się [[jad kiełbasiany|toksyną botulinową]] i zmarł w wieku 38 lat. Pierre Marie zmarł 13 kwietnia 1940 w [[Le Pradet]]<ref>{{cytuj książkę|autor=[[Jürgen Peiffer]]|tytuł=Hirnforschung in Deutschland 1849 bis 1974: Briefe zur Entwicklung von Psychiatrie und Neurowissenschaften sowie zum Einfluss des politischen Umfeldes auf Wissenschaftler|wydawca=Springer|strony=1096|isbn=3540406905}}</ref>.