Wierzynek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
int. |
m Robot automatycznie usuwa linki zwrotne; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 11:
W [[1364]], podczas zjazdu w Krakowie europejskich władców: [[Karol IV Luksemburski|Karola IV Luksemburskiego]] – władcy [[Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego|Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego]] i króla [[Czechy|Czech]], króla [[Ludwik I Węgierski|Ludwika I Węgierskiego]], króla [[Dania|Danii]] [[Waldemar IV|Waldemara IV]] i [[Piotr I Cypryjski|Piotra Lusignana]] – króla [[Królestwo Cypru|Cypru]]) i książąt (m.in. austriackiego [[Rudolf IV Założyciel|Rudolfa IV Założyciela]], [[Siemowit III|mazowieckiego Siemowita III]], [[Władysław Opolczyk|opolskiego Władysława]], [[Bolko II Mały|świdnickiego Bolka II]], wołogojsko-słupskiego [[Bogusław V Pomorski|Bogusława V Pomorskiego]] z synem [[Kazimierz IV Słupski|Kaźkiem Słupskim]]) i [[margrabia|margrabiów]] [[Brandenburgia|brandenburskich]] Ottona i Ludwika zaproszonych przez [[Kazimierz Wielki|Kazimierza Wielkiego]], u Wierzynka odbyła się uczta. Przyjęcie to było zorganizowane przez Radę Miejską, w której imieniu monarchów podjął się właśnie Wierzynek. Okazją do przyjęcia był ślub królewskiej wnuczki Elżbiety z cesarzem Karolem IV, który zawarty został [[21 maja]] [[1363]], a także grudniowe mediacje Kazimierza Wielkiego i księcia Bolka Świdnickiego, którzy szukali kompromisowego rozwiązania w sporze Ludwika Węgierskiego z cesarzem Karolem. Najważniejszym celem politycznym tego zjazdu był projekt stworzenia ligi państw Środkowej Europy wobec zagrożenia [[Turcja|tureckiego]], w której również uczestniczący obok potęg europejskich król zagrożonego bliskością Turcji i słabego Cypru liczył na korzystny sojusz.
Uczta, opisana przez [[Jan Długosz (historyk)|Jana Długosza]], trwała 21 dni, a król Kazimierz, zadowolony z jej wystawności i przede wszystkim z doskonałego wrażenia, jakie odebrali (wraz z hojnymi darami od gospodarza, z których najcenniejszy, dla Kazimierza, miał mieć wartość ponad 100 tysięcy [[floren]]ów) zaproszeni przez niego władcy i książęta, przekładającego się na korzystne dla królestwa polskiego postanowienia, jakie uzgodniono przy tej okazji, nadał Wierzynkowi przywilej przyjmowania królewskich gości w jego domu. Od tego też czasu datowana jest tradycja krakowskiej restauracji "
{{przypisy}}
=== Bibliografia ===
*Rożek M., ''Urbs celeberrima. Przewodnik po zabytkach Krakowa'', Kraków 2006, ISBN 83-7318-730-8, s. 164-165.
| |||