Ptolemeusz XII Neos Dionizos: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
linkfix |
+tytulatura |
||
Linia 1:
[[Grafika:Ptolemy XII Auletes Louvre Ma3449.jpg|thumb|Ptolemeusz XII, popiersie z Muzeum w Luwrze]]
'''Ptolemeusz XII Neos Dionisos'''
Wysłany przez babkę [[Kleopatra III|Kleopatrę III]] wraz z braćmi na wyspę Kos, pobierał nauki u kapłanów-lekarzy ze świątyni [[Asklepios]]a. Po opanowaniu wyspy przez króla [[Pont (Azja)|Pontu]] [[Mitrydates VI Eupator|Mitrydatesa VI Eupatora]], wpadł w jego ręce, a następnie przebywał na jego dworze. Po śmierci [[Kleopatra Berenika III|Kleopatry Berenike III]] i [[Ptolemeusz XI Aleksander II|Ptolemeusza XI]] na zaproszenie mieszkańców [[Aleksandria|Aleksandrii]] przybył do Egiptu i objął tron. W [[79 p.n.e.|79 r.]] poślubił swoją siostrę Kleopatrę V Tryfajnę. Oficjalna koronacja na króla Egiptu nastąpiła w [[76 p.n.e.]]
Władzę swoją nad krajem sprawował dzięki poparciu [[Starożytny Rzym|Rzymu]], uzyskanemu drogą łapówek dla czołowych polityków i darowizn pieniężnych dla państwa rzymskiego (np. za uznanie za króla przez rzymski [[senat rzymski|senat]] zapłacił 6 000 [[talent (moneta)|talentów]]). Polityka uległości w stosunku do Rzymu podczas aneksji [[Cypr (wyspa)|Cypru]] (58-56 p.n.e.) i duże darowizny obciążające budżet królewski i barki poddanych doprowadziły do wybuchu niezadowolenia społecznego. Ptolemeusz musiał opuścić Aleksandrię i udał się na wygnanie początkowo na wyspę [[Rodos (wyspa)|Rodos]], a następnie do Rzymu.
Linia 10:
Pierwszym krokiem w drugim okresie sprawowania władzy było zamordowanie rządzącej dotychczas córki [[Berenika IV|Bereniki IV]] i jej zwolenników. Drugą osobą w państwie stał się zausznik i wierzyciel faraona, rzymski bankier Gajus Rabiriusz Postumus, mianowany ministrem finansów, który pożyczył Ptolemeuszowi część pieniędzy na łapówkę dla Gabiniusza. Postumus wykorzystał swoją pozycję do bezwzględnego ściągania z poddanych zaległych długów królewskich. Jednak po roku w obliczu groźby rebelii Ptolemeusz musiał usunąć rzymskiego bankiera ze stanowiska. W [[52 p.n.e.]] koregentką została [[Kleopatra VII]]. Ptolemeusz zmarł na początku [[51 p.n.e.]], wcześniej zobowiązując Rzym do patronatu nad dynastią.
{{Władca-SEgipt|
poprzednik=[[Berenike II]]|
następca=[[Kleopatra VI Tryfajna III]]/[[Kleopatra VII]]|
urząd=Okres grecko-rzymski<br>Ptolemeusze|
lata='''80-57 / 55-51 p.n.e''' |
}}
[[Kategoria:Ptolemeusze]]
|