Wapiennik (budowla): Różnice pomiędzy wersjami

== Technologia wypalania wapienia ==

Wapienniki rozgrzewano do temperatury 900-1000 °C najczęściej pozyskiwanym z pobliskich lasów [[drewno|drewnem]] lub [[węgiel kamienny|węglem kamiennym]] (także [[torf]]em). Wkład ładowany był od góry za pomocą prostych, drewnianych konstrukcji.

Piec pracował w sposób ciągły. Otwór w górnej części [[szyb]]u zasypywano na przemian warstwami kamienia wapiennego i [[paliwo|paliwa]] - [[węgiel drzewny|węgla drzewnego]], [[torf]]u lub [[węgiel kamienny|węgla kamiennego]]. Wsad obsuwając się w dół [[szyb]]u pieca był podgrzewany [[spaliny|spalinami]] ze strefy wypału, następnie węgiel ulegał zapaleniu i w strefie wypalania, gdzie [[temperatura]] dochodziła do 1200 °C, [[kamień wapienny]] ulegał rozkładowi według reakcji:

Piec pracował w sposób ciągły. Przez otwór w górnej części szybu zasypywano na przemian warstwami [[kamień wapienny]] i [[paliwo]] ([[węgiel drzewny]], [[torf]] lub [[węgiel kamienny]]). Dostawa surowca do pieca odbywała się zazwyczaj po drewnianej [[estakada|estakadzie]] z poziomu eksploatacji kamienia do otworu zasypowego. Wsad obsuwając się w dół szybu pieca był podgrzewany spalinami ze strefy wypału, następnie węgiel ulegał zapaleniu i w strefie wypalania gdzie [[temperatura]] dochodziła do 1200 °C, kamień wapienny ulegał rozkładowi według reakcji:

Szyb pieca wapiennego w swojej górnej części miał nadbudowany zwężającym się [[komin]]em z [[cegła|cegły]], w celu uzyskania większego ciągu i szybszego przebiegu procesu technicznego.

Główny składnik skały wapiennej: [[kalcyt]] ([[węglan wapnia]] CaCO₃), jest wydobywany, kruszony i sortowany na różne frakcje. [[wapno (spoiwo)|Wapno]] uzyskuje się, wypalając go poprzez zasyp wraz z paliwem do pieca od góry. W wyniku spalania wapnia następuje proces rozkładu węglanu wapnia w temperaturze 950 - 1200 °C na [[tlenek wapnia]] (czyli wapno palone) i uchodzący do atmosfery w postaci spalin dwutlenek węgla. Reakcję tą wyraża się wzorem: CaCO3 + Q ([[ciepło]]) => ⇒ CaO + CO2. Ogień utrzymywano stale w środkowej części pieca, a od góry ładowano warstwami: tłuczeń kamienia wapiennego i paliwo ([[węgiel kamienny]] lub [[koks]], dawniej [[drewno]] lub [[węgiel drzewny]]). Studzenie wypalonego wapna następowało od dołu strumieniem powietrza podtrzymującego ogień. Również od dołu, przez otwory obsługowe, wybierano wypalone [[wapno palone]] wraz z [[popiół|popiołami]]. Nadmuch powietrza odbywał się otworami powietrznymi.

{{Commonscommonscat|Category:Lime kilns}}