Językoznawstwo diachroniczne: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawione linki na przekierowania: Rodziny języków na Rodzina językowa |
właśc. hasło napisane od nowa |
||
Linia 1:
'''Językoznawstwo diachroniczne''' (od gr. ''día'' 'przez', ''chrónos'' 'czas') to dział [[językoznawstwo|językoznawstwa]] zajmujący się badaniem
Jedną z pierwszych, najsławniejszych zasad tego typu było sformułowane w [[1822]] roku przez [[Jacob Grimm|Jakuba Grimma]] (w oparciu o pewne ustalenia [[Rasmus Kristian Rask|Rasmusa Kristiana Raska]]) ''[[prawo Grimma]]'', ustalające przebieg tzw. pierwszej i drugiej [[przesuwka spółgłoskowa|przesuwki spółgłoskowej]] w niektórych [[język germański|językach germańskich]]. Jednak większość obserwacji i zasad formułowanych przez diachronistów ma znacznie węższe "ramy" i dotyczy zmian językowych o stosunkowo niewielkim zasięgu - najczęściej chodzi o jeden tylko język i zmianę, która w nim zachodzi na granicy dwóch epok.
Ostre przeciwstawienie językoznawstwa diachronicznego [[językoznawstwo synchroniczne|synchronicznemu]] wprowadził [[Ferdinand de Saussure|Ferdynand de Saussure]]. Współcześnie niektórzy językoznawcy skłaniają się do tezy, iż różnica między językoznawstwem diachronicznym a [[językoznawstwo synchroniczne|synchronicznym]] jest nie tyle natury jakościowej, co ilościowej. Językoznawstwo diachroniczne zajmowałoby się więc nie tyle "przekrojami podłużnymi" języka (w przeciwieństwie do "przekrojów poprzecznych" [[językoznawstwo synchroniczne|językoznawstwa synchronicznego]]), co sumą kilku (minimum dwóch) "przekrojów" synchronicznych ("poprzecznych") i relacjami (zmianami) między tymi przekrojami.
'''Zob. też''': [[metoda porównawcza]], [[językoznawstwo synchroniczne]], [[językoznawstwo]], [[strukturalizm]]
[[kategoria:językoznawstwo]]
| |||