Typologia osobowości Floriana Znanieckiego: Różnice pomiędzy wersjami

W przypadku osób odchylających się od normalności wyróżnił ''podnormalność'', czyli odchylenie ''w dół'', polegające na braku umiejętności przystosowania się do panujących systemów kulturowych lub niechęci do przystosowania się oraz ''nadnormalność'', czyli odchylenie ''w górę'', polegające na takim wczuciu się w przypisaną jednostce [[rola społeczna|rolę]], że wykonuje ona ją lepiej, ''niż wymaga tego [[wzór osobowy]]''.

 

 

W biografiach zboczeńców nadnormalnych Znaniecki zauważył, iż wcześnie stykali się oni z innymi kręgami kulturowymi, do których nie mogli przynależeć, oraz że wywierali na nich wpływ inni zboczeńcy nadnormalni. Cechą charakterystyczną tego podtypu jest to, że podejmuje on działania na własną rękę, wytyczając sobie cel i w czasie jego realizacji uczy się wykorzystywać odpowiednie środki dla jego realizacji. Często tego typu osoby stają się wybitne, ponadprzeciętne, dzięki uporczywemu samorozwojowi. Odstępstwo od normalności jest tu też czynnikiem determinującym potencjał twórczy tego typu osób. Ich osobowość ogniskuje się wokół zadania jakie sobie postawili, przez co niejednokrotnie reprezentują oni [[fanatyzm]] ideowy.

Do zboczeńców nadnormalnych Znaniecki zaliczył m.in. [[Sokrates]]a, [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]], [[Adam Mickiewicz|Adama Mickiewicza]] czy [[Benito Mussolini|Mussoliniego]].

 

 

[[Kategoria:Socjologia humanistyczna]]