Leopoldo de Gregorio, markiz Esquilache: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pufacz (dyskusja | edycje)
uzup przypis
Pufacz (dyskusja | edycje)
m popr linku
Linia 4:
Urodzony w [[Mesyna|Mesynie]], Karola III we Włoszech do reform namówił [[Bernardo Tanucci]]. Sam Leopoldo de Gregorio - człowiek skromnego pochodzenia, dowiódł swych umiejętności jako urzędnik odpowiadający za zaopatrzenie armii [[Królestwo Neapolu|Królestwa Neapolu]] W [[1755]] za te zasługi uczyniono go "Markizem Esquilache".
 
Chciał zmodernizować społeczeństwo hiszpańskie, skończyło sie to jednak słynnym buntem - zwanym: ''([[Motín de Esquilache]])''. Karol musiał odwołać Esquilache'go, a potem ([[1771]]) mianować go [[ambasador]]em w [[Wenecja|Wenecji]]. Obaj król i minister ubolewali nad nieustępliwością ludu hiszpańskiego. Esquilache doprowadził do skanalizowania, oświetlenia i wybrukowania ulic hiszpańskich miast (w szczególności [[MadrytuMadryt]]u uchodzącego za najbardziej zaniedbaną<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = de Lara|imię = Manuel Tuñón|nazwisko2 = Baruque|imię2 = Julio Valdeón| nazwisko3 = Ortiz|imię3 = Antonio Domínguez|tytuł = Historia Hiszpanii| inni = Szymon Jędrusiak (tłum.)|wydawca = Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych| miejsce = Kraków| rok = 1997| strony = 338| isbn = 83-7052-226-2}}</ref> stolicę Europy) i stworzył wspaniałe [[bulwar]]y. Zmarł w [[Wenecja|Wenecji]] w roku [[1785]]
 
{{Przypisy}}