Muzykant: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
ToBot (dyskusja | edycje)
m Wspomagane przez robota ujednoznacznienie: Wesele - Zmieniono link(i) Wesele (zwyczaj); zmiany kosmetyczne
Linia 1:
[[GrafikaPlik:Muzykanci.jpg|200px|thumb|<center>Muzykanci]]
'''Muzykant''' - czasem ''muzykus'', ''grajek'', ''grajcyk'', dawniej także ''gądek''; termin używany na wsiach i w małych miasteczkach (a kiedyś także w miastach) większości regionów Polski na określenie [[muzyka ludowa|ludowego muzyka]], samouka.
Muzykant uczył się ze słuchu u mistrza, starszego i wprawnego już w muzykowaniu sąsiada lub członka rodziny. Płacił za naukę w naturze (np. zbożem) albo odpracowywał w gospodarstwie lub grając z mistrzem na zabawach lub weselach. Jako że muzyka stanowiła nieodzowny element kultury duchowej wsi, obecność muzykanta była pożądana w trakcie wszystkich ważniejszych wydarzeń, związanych z rokiem obrzędowym (kolędowanie, dożynki - okrężne) czy ze zwyczajami rodzinnymi (chrzciny, [[Wesele (zwyczaj)|wesele]]).
 
Dojrzały muzykant miał w repertuarze (opanowanym pamięciowo) co najmniej 100 melodii, granych w różnych wariantach i ozdabianych w wypracowanym przez siebie indywidualnym stylu i manierze. Akompaniował śpiewom, ale przede wszystkim jego zadaniem było sprawnie i wytrwale grać do [[taniec|tańca]] w czasie wielogodzinnych potańcówek. Byli muzykanci - profesjonaliści, którzy z grania czerpali większe dochody niż z gospodarki, a także muzykanci okazjonalni oraz tacy, którzy realizowali się poza głównym nurtem życia społeczności wiejskiej, artyści - samotnicy. Karierę zaczynali jako chłopcy 10-12 letni, a kończyli często po ożenku, wybitniejsi i bardziej utalentowani kontynuowali grę w tworzonych przez siebie kapelach jako zawodowcy aż do starości. Kobiety muzykanctwem parały się niezwykle rzadko (Bronisława Konieczna-Dziadońka z Bukowiny Tatrzańskiej).
Linia 12:
Muzykanci w swym pierwotnym znaczeniu nie istnieją już prawie nigdzie, wyjątkiem od reguły jest [[Podhale]], gdzie w każdej wsi mieszka nawet kilkudziesięciu muzykantów. Niektórzy z nich, zwłaszcza młodzi, nawiązują współpracę z nieludowymi muzykami i tworzą projekty na użytek sceny ogólnopolskiej, wychodząc poza ramy lokalnego stylu - np. [[Sebastian Karpiel-Bułecka]] z kapelą ([[Zakopower]]), [[Piotr Majerczyk]] ([[Siwy Dym]]) itd.
 
=== Bibliografia ===
* {{cytuj książkę |nazwisko=Kotula |imię=Franciszek |tytuł="Muzykanty" |wydawca=Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza |miejsce= |rok=1979 |strony=394 }}
Linia 22:
* {{cytuj książkę |nazwisko=Czech|imię=Adam |tytuł="Sprzedawcy wiatru" |wydawca=Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR |miejsce=Warszawa |rok=2008 |strony=155 |isbn=978-83-7383-278-7 }}
 
=== Dyskografia ===
* "Songs and music from Rzeszów region. The Sowa Family Band" (Polskie Nagrania 1990)
* seria płyt "Muzyka źródeł" (Polskie Radio, Radiowe Centrum Kultury Ludowej, 1998-2005)