Choroba Parkinsona: Różnice pomiędzy wersjami

Jest kilka grup leków stosowanych w terapii tej choroby.<br> Zasadniczym jest '''L-DOPA'''. Jest to związek chemiczny, który może przechodzić z krwi do mózgu i w mózgu jest przetwarzany w dopaminę. L-DOPA jest rozkładana w tkankach obwodowych, zanim zdąży dotrzeć do mózgu, z drugiej strony nie jest możliwe podawanie większych dawek leku, ponieważ powoduje to nasilone objawy uboczne. Rozwiązaniem jest podawanie łączne z L-DOPĄ jakiegoś inhibitora enzymu dopa-dekarboksylazy. W ten sposób większa dawka leku ma szanse zadziałać w mózgu. Głównymi powikłaniami stosowania preparatów lewodopy są tzw. zespoły on-off charakteryzujące się występowaniem znacznej [[hipokinezy|hipokineza]] w momencie obniżania się stężenia leku we krwi, przeplatanej hiperkinezami (ruchy mimowolne) na szczycie dawki. Innym powikłaniem jest wysŧepowanie zaburzeń psychicznych w przypadku stosowania dużych dawek leku, Inne leki: