Karlova Ves: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Xqbot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: fi:Karlova Ves
→‎Historia: lit., poprawa linków
Linia 55:
Pod koniec XVIII wieku Karlova Ves została przyłączona do miasteczka [[Devin]]. W [[1828]] miała 120 mieszkańców. Podobnie jak inne okoliczne miejscowości została złupiona przez francuskie wojska w czasie wojen napoleońskich, a w latach 30. miały miejsce dwie epidemie cholery. Jednocześnie powodzie niszczyły młyny, a mrozy winnice oraz zwierzęta gospodarskie. W [[1866]] osada ponownie została wymieniona jako samodzielna wieś (choć odłączenie nie było takie pewne, dlatego i po tej dacie pisano przez pewien czas, jako o części Devina) i dopiero wtedy pojawiła się współczesna nazwa - Karlova Ves (''Károlyfalu, Karldorf, Karlowe/s/''). Do tej pory używano nazwy ''Suchá Vydrica'' (później ''Vydrica'', od nazwy potoku). Większość ludności trudniła się winiarstwem, była także niewielka społeczność robotników (powiększająca się po zniesieniu [[pańszczyzna|pańszczyzny]]), dwaj młynarze z pomocnikami i szewc. Pod koniec XIX wieku liczba mieszkańców osiągnęła liczbę 207. Na czele wsi stał wójt.
 
W [[1886]] na ostrowie Sihoť nad [[Dunaj]]em wybudowano studnię i elementy systemu wodociągowego, zaopatrującego Bratysławę w wodę pitną. W [[1897]] otwarto w Karlovej Vsi synagogę. W [[1912]] założonazałożono [[cmentarz]], początkowo dla ubogich. W okresie I wojny światowej chowano tam żołnierzy, a z czasem cmentarz ten stał się najważniejszą bratysławską nekropolią (''Cintorín Slávičie údolie''), na której spoczywają artyści, politycy i inne ważne osoby.
 
[[Image:Stvtower.jpg|thumb|left|Siedziby słowackiej telewizji]]
Linia 62:
W [[1942]] założono we wsi [[ogród botaniczny]] Uniwersytetu Bratysławskiego. Od [[1943]] włączono ją w granice administracyjne Bratysławy.
 
W okresie rządów komunistycznych najważniejszym wydarzeniem było otwarcie w [[1960]] [[ogródBratysławskie zoologicznyzoo|ogrodu zoologicznego]]. Od lat 60. nastąpił gwałtowny przyrost ludności mieszkańców dzielnicy, co było związane z zakrojoną na szeroką skalę akcję budowy nowych mieszkań - głównie jednakowych, betonowych bloków. Część dawnej zabudowy wyburzono, zachowano jednak kościół barokowy św. Michała oraz fragmenty starszej architektury. W latach 70. wybudowano tutaj akademiki uniwersyteckie (w następnych dekadach centrum uniwersyteckie rozbudowano) oraz budynki telewizyjne w Dolinie Młyńskiej (dzisiaj siedziba [[Slovenská televízia|telewizji słowackiej]].
 
W [[2002]] ukończono nowy kościół św. Franciszka z Asyżu, a rok później klasztor minorytów.