Graham Bond Organisation: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
→Historia: linki zewnętrzne |
||
Linia 5:
Po odejściu w lutym 1963 r. od [[Alexis Korner's Blues Incorporated]] trójka wybitnych instrumentalistów: [[Graham Bond]] (wokalista, saksofonista i organista), [[Jack Bruce]] (basista, wokalista, harmonijka ustna) i [[Ginger Baker]] (perkusja) zakłożyli grupę Graham Bond Trio. Po miesiącu dobrali gitarzystę [[John McLaughlin (muzyk)|Johna McLaughlina]] i zmienili nazwę na Graham Bond [[Quartet]]. Ta formacja przetrwała do września 1963 r. John McLaughlin zostaje zwolniony z grupy 'za nietrzymanie rytmu'. Muzycy dobierają więc ich kolegę, także z grupy [[Alexis Korner|Alexisa Kornera]], wybitnego, nowatorskiego saksofonistę [[Dick Heckstall-Smith|Dicka Heckstalla-Smitha]].
W kwietniu 1964 r. grupa zmieniła nazwę na Graham Bond Organisation (lub Organization – używane były oba warianty słowa). We wrześniu 1965 r. z grupy odszedł Jack Bruce i został członkiem [[John Mayall]] Bluesbreakers. Bruce i Baker uwielbiali ze sobą grać, ale nienawidzili się jako ludzie. Dochodziło międy nimi do bijatyk<ref>Bruce zniszczył własnoręcznie zrobioną przez Bakera perkusję, a Baker rozwalił mu głowę czynelem<ref>http://twtd.bluemountains.net.
W czerwcu 1966 odszedł z zespołu Ginger Baker zaproszony przez... Jacka Bruce'a do powstającej pierwszej [[supergrupa|supergrupy]] rocka [[Cream|Cream]]. Na jego miejsce przyszedł znakomity jazzowy perkusista [[Jon Hiseman]]. W trzy miesiące później odchodzi Mike Falana i do lata 1967 r. zespół działał jako [[trio]]. Latem, na bardzo krótko, dołączył do grupy znany gitarzysta [[Jon Moorshead]]. Jednak tego samego lata w zespole pozostał sam Bond. Dick Heckstall-Smith odszedł do [[John Mayall|Johna Mayalla]], Jon Hiseman do Ian Bird Quintet a potem do zespołu [[Georgie Fame|Georgiego Fame'a]], a Jon Moorshead do grupy Julian Covey & the Machine a potem do [[Aynsley Dunbar Retaliation]].
| |||