Henryk Jędrzejewski

Henryk Jędrzejewski ps. Henryk Leśniewski, Socjusz (ur. 22 lipca 1906 r. w Warszawie - zm. 20 grudnia 1964 r. tamże) - działacz socjalistyczny i związkowy.

Działalność w OM TUR i PPS

Po ukończeniu szkoły powszechnej w 1921 r. do 1927 r. terminował jako ślusarz. W tym czasie ukończył również wieczorową Szkołę Przemysłową przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa. Od 1922 r. członek Związku Młodzieży Robotniczej "Siła". W tym roku również przystępuje do Polskiej Partii Socjalistycznej. Został również członkiem Zarządu Sekcji Młodocianych Pracowników Związku Robotników Przemysłu Metalowego w Polsce.

W 1924 r. brał udział w Zjeździe Wolnego Harcerstwa w Helenowie pod Warszawą. Został wówczas aresztowany na kilka dni przez policję. Wstąpił do Robotniczego Klubu Sportowego "Siła" na Żoliborzu.

Członek pierwszego koła Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego na warszawskich Powązkach. Od 1925 r. wydawał "Głos Młodzieży Robotniczej" (pismo które stało się później organem OM TUR). Członek a następnie od 1929 r. przewodniczący warszawskiego Komitetu Wykonawczego i wiceprzewodniczący Komitetu Centralnego OM TUR. Na Powązkach zorganizował pierwszą "Robotniczą Gromadę Harcerską" będącą początkiem Czerwonego Harcerstwa TUR. Od 1929 do 1931 r. r. wchodził w skład Referatu Harcerskiego Zarządu Głównego TUR.

Od 1929 r. został członkiem Zarządu Dzielnicy Powązkowskiej PPS, zaś w okresie 1930 - 1932 oraz w 1939 r. wchodził w skład Warszawskiego Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS. Od kwietnia 1939 r. był skarbnikiem Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczych w RP.

Okres wojny i okupacji

Uczestniczył w obronie Warszawy we wrześniu 1939 r.. Od listopada 1939 do 1941 r. przewodniczący Okręgu IV PPS-WRN na Żoliborzu. Po przejściowym aresztowaniu przez 20 miesięcy, w 1943 r. został przewodniczącym Okręgu I PPS-WRN na Mokotowie. Według biogramu W Słowniku Biograficznym działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego tuż przed powstaniem przeniósł się do Piastowa, a pod koniec sierpnia 1944 r. do Krakowa. Natomiast według relacji żony Alfredy oraz Dyonizego Kozłowiskiego z OW PPS, uczestniczył w Powstaniu w Śródmieściu, zaś po kapitulacji przedostali się do Krakowa, gdzie przejściowo byli aresztowani.

Lata powojenne

W styczniu 1945 r. powrócił do Warszawy i wstąpił w lutym, do "lubelskiej" PPS. Uczestniczył w Kongresie Zjednoczeniowym w grudniu 1948 r. Został sekretarzem generalnym Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczych.. Od 1946 r. członek Komisji Centralnej Związków Zawodowych, 1947 - 1949 członek prezydium, zaś po utworzeniu w 1949 r. CRZZ sekretarz i urzędujący członek Prezydium. W 1949 r. odwołany z CRZZ, zaś w 1951 r. usunięty z PZPR. W tym czasie zajął się działalnością sportową w Polskim Związku Bokserskim.

W 1956 r. przywrócono mu członkostwo w PZPR i umożliwiono działalność w związkach zawodowych. Od 1957 r. był sekretarzem Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Handlu i Spółdzielczości w Polsce. Od 1961 r. kierował Krajową Radą Federacji Sportu, Wychowania Fizycznego i Turyzstyki CRZZ oraz został prezesem Polskiego Związku Zapaśniczego. Zmarł w grudniu 1964 r.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Bibliografia

• Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego, Tom II, Warszawa 1987 ISBN-83-05-11657-3
• Henryk Jędrzejewski, Kilka refleksji o działalności OM TUR w: "PPS. Wspomnienia z lat 1918-1939", Tom 1, Warszawa 1987 ISBN 83-05-11291-8
• Henryk Jędrzejewski, Byliśmy pierwszym kołem OM TUR, w: "PPS. Wspomnienia z lat 1918-1939", Tom 1, Warszawa 1987 ISBN 83-05-11291-8

Polscy związkowcy